De bepalingen in de Surgold-deal zijn in strijd met het Surinaamse belang. Dit zei VHP-assembleelid Radjkoemar Randjietsing gisteren meermalen in het parlement bij de voortzetting van de openbare discussies. Het relaas van Randjietsing veroorzaakte wrevel en irritatie bij leden van de coalitie. Rabin Parmessar (NDP/MC) en Andre Misiekaba (NDP/MC) probeerden met alle tact duidelijk te maken dat het oppositielid de aangehaalde zaken uit de Surgold-deal niet juist heeft weergegeven. Het oppositielid struikelde over het recht dat Surgold krijgt om naar eigen goedvinden jaarplannen en begrotingen op te stellen. De staatsonderneming RoS NV heeft niets in de melk te brokkelen, terwijl zij wel moet inkomen met 25 procent van de kosten die gemaakt worden voor de activiteiten die worden opgenomen in de jaarplannen. Randjietsing vindt dit onzinnig en noemt dit ondermijning van het belang van Suriname. “Surgold mag niet alles naar eigen goedvinden doen en laten in het land wat ze willen. Als RoS ook inkomt met de financiële middelen, dan behoort zij ook medezeggenschap te hebben”, zei het lid. Randjietsing maakte duidelijk dat met deze bepaling Surgold de ruimte krijgt begrotingen te wijzigen casu quo aan te passen in haar eigen belang. RoS kijkt maar toe en betaalt. “Deze bepaling moet noodzakelijk veranderd worden. Zo kan voorkomen worden dat RoS ongewenst en ongewild verplichtingen krijgt en onverwachte uitgaven doen die bepaald zijn door Surgold”, zei het lid.
De VHP-parlementariër haalde ook de bepaling aan met betrekking tot de terugtrekking uit de vennootschap door RoS NV. De staatsonderneming zou bij vertrek haar vennootschapsbelang moeten overdragen aan Surgold. Zij verliest daarbij vrijwel alle claims op royalty’s en andere rechten. De politicus is van oordeel dat RoS mag terugtreden met behoud van al haar rechten of deze naar eigen goedvinden mag overdragen of verkopen aan wie zij wil op basis van gestelde voorwaarden. In de overeenkomst zou volgens het lid ook zijn opgenomen dat RoS niet toegestaan is haar rechten te belenen of te verkopen, behalve als er financiële problemen zijn. Randjietsing eiste wijziging van deze bepaling. “Suriname moet vrij zijn in het bepalen aan wie hij zijn rechten wil verkopen.” Bij gebruik van onze natuurlijke hulpbronnen zal Surgold rekening moeten houden met de leefgewoonten van de omliggende volken in het exploratie- en exploitatiegebied, staat in de deal. Randjietsing wilde van de regering weten wat concreet verstaan wordt onder ‘rekening houden’. Hij vroeg zich af of daarbij nationale en internationale regelgeving zal worden gehanteerd in de toepassing van deze bepaling. Hij bracht dit direct in verband met het vonnis dat de regering opgelegd is door het mensenrechtenorgaan van de OAS, over de schending van der grondenrechten van de Samaaka-bewoners.
