De Avondvierdaagse is na ca. 50 jaar zeer zeker een factor die het Surinaamse gezicht helpt bepalen. April is intussen de maand van de AVD geworden.Na 49 jaar moet de organisatie c.q. de organisatoren zeker gecomplimenteerd worden met het feit dat ze erin zijn geslaagd om jaar in jaar uit de loop te organiseren. De AVD heeft een vaste plaats verworven op ook de toeristenkalender. Mooie foto’s die duiden op plezier trekken toeristen die uit zijn op ontspanning aan. Na een aantal jaren moet de BVVS er echter tijd voor nemen om te evalueren vanwaar ze komt en welke richting de AVD opgaat. Het gaat dan om de zogenaamde identiteitsbewaking. De AVD staat zoals het nu bekend is voor cultuur en gezondheid. De AVD kan door culturele groepen gebruikt worden om hun de culturele klederdrachten, dansvormen en muziek te promoten. Culturele groepen kunnen hun cultuuruitingen meer in demainstream brengen. Tegelijkertijd ontstaat ruimte voor fusies die nieuwe genres kunnen teweegbrengen, een soortmuziekintegratie die wij niet duidelijk hebben kunnen waarnemen in Suriname. De organisatie werd enige jaren terug echter gewaarschuwd dat de AVD alleen bepaalde bevolkingsgroepen aantrekt en bijvoorbeeld de grootste bevolkingsgroep niet. De oorzaak daarvan kan uiteenlopend zijn. Culturele groepen die niet meedoen, moeten zich eerst geaccepteerd voelen voordat het zover komt dat ze meedoen. Bovendien is het openstellen van een inschrijfperiode niet voldoende. De organisatie moet een hand uitreiken en de groepen naar de loop trekken. De AVD heeft trouwens de indruk om meer een stedelijk ding van Paramaribo te zijn. De rest is erbij vanwege een uitdrukkelijke acceptatie of lang gebruik.
De BVSS heeft al geruime tijd niet extra benadrukt aan welke kernwaarden men nog steeds na 49 jaar wil vasthouden. De drang naar vernieuwing is er altijd vanuit het veld. Jongere deelnemers duwen de organisatie naar de grenzen. Ook cultuurelementen die op gegeven moment dominant worden, kunnen zich opdringen aan de organisatie en niet altijd bevorderlijk zijn voor het behoud van de identiteit van de AVD. Na een aantal decennia kan het tijd worden om het evenement terug te dirigeren naar de basics. De AVD werd in het begin geassocieerd met ‘lopen’, een vorm van lichaamsbeweging die massaal en op straat geschiedde, zelfs in verenigingsverband.De verkeersintensiteit en het gedrag van verkeersdeelnemers liet daar de ruimte toen voor. De BVVS althans de organisatie bracht alle lopers en verenigingen bij elkaar in een mooi festijn, met de nadruk primair op lopen. In de tussentijd zijn loopverenigingen niet meer zo dominant en ligt de nadruk vanwege de overvloed aan jonge deelnemers meer op plezier. De BVVS is er wel in geslaagd om de AVD in stand te houden, maar toch enigszins gefaald om de basisactiviteit van lopen als life style te promoten, terwijl er juist ruimte daartoe was en is. De BVVS heeft gedurende de afgelopen periode een bepaalde faam opgebouwd, dus is zij in staat om bijvoorbeeld de regering te beïnvloeden. De basisactiviteit van de AVD staat behoorlijk onder druk. De straten zijn de laatste tijd beter, maar tegelijkertijd ook gevaarlijker geworden. Bij het verharden van wegen is geen rekening gehouden met loopruimte. Desalniettemin nemen lopers nog het risico om op straat te lopen voor de dagelijkse beweging. Deze groep is wel klein. Er wordt de laatste tijd veel geparticipeerd in lopen die incidenteel door jubilerende bedrijven worden gehouden of door organisaties die een bepaald thema willen benadrukken in verband met een hoogtijdag. DeAVD wordt op straat gelopen, maar lopers kunnen niet elke dag op straat zonder gevaar. De BVSS zou het als een uitdaging moeten aannemen om het wandelen in parken te bevorderen en de regering daarvoor gevoelig te maken. Deze uitdaging is voor de BVVS op zijn plaats door de stijgende incidentie van hart- en vaatziekten en hoge bloeddruk. Wandelen in een park is vanwege de ontwikkeling van het verkeer in Suriname het veiligst en kan meer personen aanzetten tot bewegen. De BVSS zou de regering kunnen aanzetten tot het opzetten van deze parken of de regering ertoe bewegen dat particulieren worden aangemoedigd om op hun terreinen betaalde parken aan te leggen. Een punt dat zeker aan de orde moet komen bij de AVD is het gedrag van de wandelaars. De uitspattingen die aan de orde waren tijdens de laatste Antidiscriminatieloop moeten achterwege blijven. Ouders en verzorgers van lopende jongeren moeten in de AVD betrokken zijn. Ook moet de organisatie officials op de route hebben die onzedelijk gedrag resoluut afstraffen. Naarmate het veiliger wordt om deel te nemen aan de AVD zullen meer jongeren uit meerdere lagen van de bevolking aan deze activiteit meedoen. Ook relevant is het punt van de vervuiling.De betreffende overheidsinstantie die opruimt, heeft ontdekt dat er elk jaar steeds meer vuil door lopers wordt achtergelaten en ook nog door de toeschouwers. Er zijn organisaties die met een vuilniszak lopen, maar de toeschouwers en venters doen dat veel minder. Alhoewel Openbaar Groen zegt de laatste groep te zijn op de AVD die steeds opruimt, zou de burgerij die gadeslaat er goed aan doen om ook met een zak te lopen. De AVD heeft al met al haar plaats gevestigd in onze samenleving. Gehoopt wordt dat de loop die vandaag aanvangt bijdraagt aan ontspanning, gezond tijdverdrijf en gezondheid van de Surinaamse burgerij.
