Rijstboer Harrynandan Oemraw blijft zich zorgen maken over het feit dat opkopers steeds spelen met het lot van de padieboeren. ‘Opkopers hebben vorige week de redelijke opkoopprijs van SRD 78 voor een baal natte padie moedwillig teruggebracht naar SRD 72,50. De schuld van deze prijsdaling ligt bij enkele districts- en ressortraadsleden die via de media in Nickerie hebben bekend gemaakt dat de boeren een hoge opbrengst hebben gehaald dit seizoen. Nadat de opkopers dit vernomen hadden, brachten zij de prijs die begin maart tussen de SRD 75 en SRD 78 lag, in een keer terug naar SRD 72,50.’ ‘De boeren kunnen niets doen. Ze zijn overgeleverd aan de willekeur van de opkopers’, zegt Oemraw, voorzitter van de Surinaamse Padieboeren Associatie (SPBA).
De SPBA-topper vergelijkt de boer-opkoper-verhouding tussen die van een slaaf en zijn meester. ‘De boer is aan handen en voeten gebonden aan de wil van de opkoper. Wie het niet wil verkopen zal stikken met zijn padie. De boeren hebben namelijk geen opslag- en droogfaciliteiten. De opkopers, waarvan sommigen ook rijstexporteur zijn, beschikken wel over dergelijke faciliteiten. De overheid kan niets doen, omdat zij ervan uitgaat dat de prijs tot stand komt op basis van vraag en aanbod. Niets is minder waar, het is de opkoper die alles bepaalt.’
Oemraw spreekt vol lof over rijstopkoper en producent Imro Manglie die gedurende de hele maand de padie heeft opgekocht tegen de redelijke prijs van SRD 79. Toen de opkopers de prijs dropten naar SRD 72,50, had Manglie geen keus dan de SRD 79 te brengen naar SRD 75. Oemraw had gehoopt dat met de prijs van SRD 78 per baal en de hoge opbrengst, de boeren voldoende middelen zouden genereren om meer dan de helft van hun schuld bij de banken af te lossen. ‘Met het moedwillig droppen van de prijs door de opkooppers blijkt dit nu een verkeken zaak. De boeren hebben gedurende dit seizoen een opbrengst kunnen halen van 58 balen per hectare. De opbrengst was gedurende jaren rond de 55 balen per hectare natte padie.’
