Voor landbouwproducent Umar Taus staat één ding vast. Het nijpend tekort aan mankracht in de agrarische sector kan alleen weggewerkt worden door de komst van gastarbeiders. ‘Surinamers schuwen de landbouw, zeker wat de veldarbeid betreft’, zegt Taus die ook voorzitter is van de Vereniging Exporteurs Agrarische Producten Suriname (Veaps). Hij ergert zich aan personen die menen dat de regering niet zonder meer ertoe kan overgaan om seizoenarbeiders te importeren. In de circa 3.000 landbouwbedrijven zouden er slechts 200 Surinamers voltijds werken. ‘De achteruitgang in de landbouw is tekenend. Zo blijkt de teelt van oerdi te zijn afgenomen van 134 naar 75 hectaren per jaar. Surinamers hebben geen belangstelling meer voor de landbouw. De politiek is daar debet aan en moet de hand in eigen boezem steken. Opeenvolgende regeringen hebben de massa van agrariërs in ons land beloond met een overheidsbaan en voorzieningen. Men hoeft daardoor niet te werken op het veld.’
Het overgrote deel van de groenteproductie in ons land wordt volgens Taus nu geleverd door Haïtiaanse landbouwers. Enkele landbouwbedrijven hebben recent nog een sollicitatieoproep geplaatst in de dagbladen. Taus zegt dat alleen Natinners daarop hebben gereflecteerd. ‘Geen enkele veldarbeider heeft zich aangemeld.’ De landbouwproducent is helemaal te vinden voor het plan om buitenlandse arbeiders te laten overkomen. ‘Als wij dat niet doen, zal de agrarische sector verder uitgehold worden en zullen wij nooit de droom om de voedselschuur te worden van de Caricom, kunnen waarmaken. De regering moet haar immigratiebeleid versoepelen’, zegt Taus. ‘Het zal niet alleen tot voordeel zijn van de agrarische sector, maar van de totale economie’, legt de producent uit. ‘Een grotere bevolking betekent immers een grotere binnenlandse markt en meer afzet. Om het probleem in de landbouw structureel op te lossen, zou de regering een beter bestemmingsbeleid moeten voeren ten aanzien van grond en actiever landbouwvoorlichting moeten geven, ook in het formeel onderwijs.’ Taus wijst op de noodzak van het op gang brengen van de mind shift onder de lokale bevolking. ‘Een aantal productiesectoren wordt nu al gedomineerd door buitenlanders: de goudmijnbouw door Brazilianen, de bouwsector door Chinezen en de visserij door Guyanezen en Venezolanen.’
