De landdegradatie aan de kust en landinwaarts door de toegenomen mijnbouwactiviteiten heeft als gevolg contaminatie van de bodem en vertroebeling van grond- en oppervlaktewater, erkent de regering. Monitoring van het milieu (bodem, lucht, water en organismen) wordt nog niet in voldoende mate gedaan. Vanuit de internationale gemeenschap wordt regelmatig aandacht gevraagd voor wereldwijde aandachtsgebieden, die op nationaal en internationaal niveau gezamenlijke inspanningen vereist om escalatie te voorkomen. Vandaag is het de beurt aan het boordnodige materiële goed water. Suriname wordt getypeerd als een land met een relatief groot reservoir aan vers zoet water. Water is een schaars goed maar nog niet alarmerend nijpend. Volgens voorspellingen, die uitgaan van een voortschrijdende zeespiegelstijging en daardoor vervuiling van zoetwaterbronnen en verzilting, zal dit zoetwater een zeer schaars goed worden. Rivieren kunnen verdwijnen en over het beheer van zoetwaterbronnen aan de grenzen van landen kunnen nieuwe oorlogen ontstaan. De jonge kustvlakte van Suriname zal beschermd worden tegen het stijgende zeewater, belooft de regering. Het beschermen van de kust gaat gepaard met een totaal ontwateringsregiem, waarbij duizenden hectaren grond ontsloten zullen worden met Braziliaanse bedrijven, zegt de regering. Water is een goed dat vele generaties in Suriname als vanzelfsprekend hebben genomen. Wij staan daarom niet stil bij verspilling van water. Water is er genoeg in Suriname zeker voor onze bevolking. Suriname behoort tot de top tien landen in de wereld met voldoende zoetwater. Per inwoner beschikt Suriname over 237.000 m³ zoetwater, tegenover 6.400 m³ voor het wereldgemiddelde. De toegenomen economische activiteiten en het ongecontroleerd lozen van afvalwater hebben steeds vaker verontreiniging van de waterbronnen als gevolg, erkent de regering. Bescherming van onze zoetwatervoorraden (die worden bedreigd door vervuiling en klimaatverandering) behoort daarom tot de prioriteitsprojecten van de komende periode. Op dit moment heeft circa 75% van de bevolking in de kustvlakte en minder dan 40 % procent van de bevolking in het binnenland de beschikking over veilig drinkwater. De overheid financiert de drinkwatervoorziening ten behoeve van het binnenland. Ons water kan straks blijken geen aangelegenheid te zijn die uitsluitend tot onze soevereiniteit behoort. Op het wereldforum kan water een ontwikkeling gaan meemaken zoals dat het geval is geweest met bossen; onze bossen zijn van ons, maar niet helemaal omdat de wereldgemeenschap daar tegenover verwachtingspatronen heeft waarvoor wij niet zonder meer ongevoelig kunnen zijn. Op gegeven moment kan een noodzaak ontstaan om ons water te delen of het te verhandelen. In het verleden is water als een onaangeboorde natuurlijke hulpbron benaderd door de politiek in het kader van de vergroting en diversificatie van de export. Een aantrekkelijk verhaal dat we graag aanhoren, maar er zijn ook critici geweest die de economische haalbaarheid van zulke plannen hebben bestreden. Duurzaam waterbeheer behoort tot de formele prioriteiten van ook deze regering. De uitspattingen in het binnenland staan dan wel in schril contrast met deze prioriteit. Suriname behoort zelfs tot de zes landen in de wereld met de grootste reserves aan schoon drinkwater. Het blijkt echter dat dit kostbare goed in een groot deel van de wereld steeds schaarser wordt. De regering acht het daarom van het grootste belang om in deze planperiode de nodige voorbereidingen te treffen die zullen kunnen leiden tot grootschalige productie en export van schoon en zuiver drinkwater. Dit zal een belangrijke inkomsten- en werkgelegenheidsbron worden voor ons land, terwijl tegelijkertijd in de dringende behoefte aan drinkwater in de wereld wordt voorzien. Bescherming en behoud van de ‘wateren’ is zelfs een economisch doel. De preferente afzetmarkten (Caricom, EU, Unasur, OIC) bieden bovendien goede economische groeikansen, denkt onze regering. De economische waarde van het milieu is weliswaar grotendeels nog niet bekend voor alle sectoren, maar vormt nu al de belangrijkste pilaar in de wereld met betrekking tot de water-, energie- en voedselzekerheid, zegt de regering in het ontwikkelingsplan. In dit kader zullen de grondwaterwinningsgebieden bij wet beschermd worden en de overheid belooft een Milieuraamwet en de Waterwet voor alle economische activiteiten in Suriname. Duurzaam gebruik van de bronnen kan ook zorgen voor duurzame economische ontwikkeling door onder andere grootschalige export van onze hoge kwaliteit zoetwater naar het buitenland, erkent ook deze regering. Het concept van Integrated Water Resources Management zal hierbij een belangrijkere rol moeten spelen. Het beleid is formeel gericht op de bescherming van zowel grond- als oppervlaktewater, het promoten van efficiënt gebruik van water en de export. Voor de Internationale Waterdag is samenwerking in het kader van water het thema. In Suriname moet die samenwerking ook zijn beslag vinden in wetgeving. De Surinaamse regering heeft voor deze beleidsperiode een aantal wettelijke maatregelen aangekondigd zoals de Wet Toezicht Drinkwaterkwaliteit, Wet Bescherming Grondwaterwingebieden, de Grondwaterwet en de Boorwet. De regering heeft een deel van haar regeertermijn erop zitten en moet nu haast maken met het bewaken en beheren van de zoetwaterpotentie in Suriname.
