‘Personen die als gevolg van osteoporose of botontkalking beperkt zijn geworden in hun bewegingsvrijheid, kunnen met behulp van de juiste medicijnen weer mobieler worden.’ Tot deze constatering komt huisarts Jim Rasam die op zijn poli enkele patiënten met osteoporose heeft geregistreerd. Rasam zegt dat van de ruim 20 vrouwen die zich met klachten op zijn poli hadden aangemeld, bij ongeveer 18 personen een afwijking is geconstateerd. Van de 18 waren er circa 8 met osteoporose en 10 met osteopenie, een voorfase van osteoporose. De voornaamste klachten waren rugklachten. Bij een aantal van deze vrouwen is onmiddellijk gestart met medicatie; echter wilde niet een ieder met medicijnen beginnen. Bij degenen die de voorgeschreven medicatie wel hebben gebruikt, zijn de rugklachten verdwenen, waardoor zij opnieuw mobieler zijn geworden. Degenen bij wie osteoporose is ontdekt, hebben als medicatie Fosamax gekregen. De werkzame stof in Fosamax is alendroninezuur. Alendroninezuur behoort tot de bisfosfonaten, die de botafbraak remmen en de botten versterken. Niet allemaal hadden rugklachten, maar van diegenen die rugklachten hadden en de alendronine tabletten van 70 mg, 1 tablet per week gebruikten, verbeterden de rugklachten zodanig dat ze meer bewegingsruimte hadden. De medicijnen worden door de verzekeraars vergoed.
Wereldwijd krijgt 1 op de 3 vrouwen en 1 op de 7 mannen met osteoporose te maken. Om de aandoening op te sporen, moet een Dexascan worden gemaakt. Vooralsnog kan alleen het Medisch Diagnostisch Centrum (MDC) een dergelijk onderzoek doen. Volgens Rasam wordt gemeten op twee punten: de wervelkolom en de heup. Bij een tijdige ontdekking kan de afbraak van botmassa met behulp van medicijnen worden afgeremd of vertraagd en de botten sterker worden gemaakt. Bejaarden behoren tot de groep die grote kans hebben op osteoporose. Als een oudere persoon broze botten heeft en uitglijdt, dan heeft die persoon zo een heup- of polsfractuur opgelopen. Voor oudere personen heeft dit een enorme impact, omdat ze door de fractuur veel minder mobiel zijn dan ze gewend waren. “Wat we vergeten, zijn de impressiefracturen in de wervels, die trouwens ook te zien waren bij een aantal van de vrouwen die bij ons op de poli was voor onderzoek. Dat verklaart ook de rugklachten”, legt Rasam uit. “We herkennen oudere mensen met een impressiefractuur oftewel indeuking van hun wervels aan het steeds meer voorovergebogen of gebocheld lopen.”
