‘Slordigheid, onzorgvuldigheid en twijfelachtige betrokkenheid van private personen kenmerken de plannen voor de bouw van een ziekenhuis in Wanica’, meent een ingewijde bron naar aanleiding van de laatste ontwikkelingen. De regering van Suriname heeft in een vroeg stadium een aantal zeer ambitieuze en dure projecten aangekondigd, waaronder de bouw van een ziekenhuis in Wanica. ‘De notie van een ziekenhuis in Wanica is niet nieuw. Tijdens Venetiaan 3 (2005-2010) zou hiervan al sprake zijn en zou ook een particulier bereid zijn om in te komen. Tot een uitvoering kwam het niet, omdat er een politieke verschuiving plaatsvond in 2010’, meent de bron. De plannen onder deze regering voor de bouw van een ziekenhuis, als onderdeel van het sociaal akkoord, werden steeds concreter totdat in oktober 2012 ergens in het district een naambord werd onthuld op de locatie waar het ziekenhuis zou komen vlakbij Lelydorp. ‘Het betrof een terrein van een ondernemer, die met ander stuk terrein gecompenseerd moet worden. De president heeft recentelijk zelf verklaard dat waar de overheid projecten uitvoert en noodzakelijkerwijs geld besteedt, elementen de kop opsteken, soms binnen de eigen partij, die in de zaak een gemakkelijk brood zien. Ook de geestelijke begeleider in bezoldigde dienst van de president verklaarde dat er personen rondom de president bevinden, die alleen uit zijn op eigen gewin en de president van zijn juiste spoor weghalen. Of dat hier het geval is weten wij niet, maar intussen is een andere locatie te Vredenburg Serie C aan de orde’, zegt de bron aan de krant. Dit terrein zou zo ideaal zijn dat als het ware direct kan worden begonnen met bouwen. Dat het hospitaal moet komen, daar zijn vriend en vijand het over eens.
‘De minister van Volksgezondheid gaf eerder aan dat de basisspecialismen in het ziekenhuis aanwezig zouden zijn en dat eventueel met buitenlandse technische ondersteuning de medische dienstverlening gegarandeerd zou kunnen worden. Evenwel kan de bewindsman niet aangeven hoe het ziekenhuis precies zou zijn ingericht. De financier van het project is wel van meet af aan bekend. Het te bouwen ziekenhuis wordt wel eens als een Chinees ziekenhuis aangeduid’, merkt de bron op. ‘Ook is aangegeven dat het ziekenhuis behalve Wanica zich ook zou focussen op het achterland.’
‘Wat wel opgemerkt moet worden, is dat in de medische en paramedische sector er nog steeds tekorten zijn. Bovendien schijnt het niet te vlotten in de samenwerking tussen Surinaamse en buitenlandse specialisten. Een reden zou zijn dat vele varkens de spoeling dun maken. De braindrain (wegtrekken van kader: red.) is nog steeds gaande, vanwege een betere beloning in het buitenland. Het is vooralsnog onduidelijk vanwaar het personeel afkomstig zal zijn. Dat geldt ook voor de apparatuur’, weet de bron.
‘Een voor velen onverwachte bottleneck is nu de locatie. De aankondiging van de bouw geschiedde met veel tamtam te Lelydorp. Nu blijkt dat dit terrein bezwaard is met een hypotheek. Het terrein blijkt nu ook kleiner te zijn dan de 10 ha zoals aanvankelijk aangekondigd. De vraag rijst hoe het mogelijk is dat de Staat plannen uitvoert zonder de betrokkenheid van private personen eerst goed te verifiëren’, zegt de bron. ‘Nu blijkt dat het terrein niet 10 maar slechts 4 ha groot is. Van de Staat zou de ondernemer 60 ha krijgen, waarvan hij 6 ter beschikking zou stellen aan de regering, al zo het totaal brengende op 10 ha. Nu is er een andere privé persoon, die minimaal 10 ha ter beschikking stelt, maar weer wordt niet gemeld hoe de aanbieder gecompenseerd zal worden’, aldus de bron. ‘Of gaat het om een schenking van de burger? Duidelijk is dat de Staat heel erg onzorgvuldig en slordig bezig is met dit project.’
‘Het project van het ziekenhuis van Wanica lijkt meer een project van de NDP en DNA-lid Charles Pahlad dan van de regering en minister Michael Blokland van Volksgezondheid. Wanneer het aankomt op informatieverschaffing draait de gemeenschap in een vicieuze cirkel; Pahlad verwijst naar de president die op zijn beurt in alle talen zwijgt’, zegt de bron per slot.
Het is dienstig te memoreren dat het garanderen van bereikbaar, beschikbaar en betaalbaar gezondheidszorg de kern van duurzame ontwikkeling vormt en valt onder de zogenoemde sociale grondrechten van de burger waaraan door de overheid op een adequate wijze invulling dient te worden gegeven. De perikelen binnen de gezondheidszorg zijn legio en lopen uiteen van onderbetaalde medewerkers in ziekenhuizen tot stakende specialisten, tekorten aan ligfaciliteiten en behandelmogelijkheden. Tussen de beloften van de regering betreffende de gezondheidszorg bevindt zich ook het instellen van een Algemene Ziektekostenverzekering (AZV) die ook nog niet van de grond is gekomen. De bereikbaarheid en de betaalbaarheid van de thans bestaande zorg staat op dit moment al ter ernstige discussie.
