NDP- assembleelid Hugo Jabini van Brokopondo is niet tevreden over de sociale paragraaf zoals die beschreven is in de gouddeals met Surigold en Iamgold. ‘De positie van de groepen die wonen in het gebied van de twee goudmultinationals komt onvoldoende tot haar recht’, zegt Jabini. ‘De 12-urige werktijd is één van de zaken die veranderd moet worden in de ontwerpwetten’, zegt Jabini. De 12-urige werktijd die geëist wordt door de multinationals, noemt Jabini een inhumane voorwaarde. Bij Iamgold is deze regeling al enkele jaren van kracht, maar de huidige vakbond bij dit bedrijf onder leiding van Freddy Brug verzet zich al enige tijd tegen deze onmenselijke regeling. Jabini zal erop staan dat de 12-urige werktijd niet gehandhaafd wordt. ‘De arbeiders zullen maximaal 8 uren per dag werken en in hoge uitzondering mogen er meerdere uren gemaakt worden’, zegt de parlementariër. Wat de volksvertegenwoordiger ook tegen de borst stuit, is de benedenmaatse en mensonvriendelijke behuizing van de werknemers. De hutten zijn amper 10 vierkante meter. In elk van deze kleine vertrekken wonen 4 tot 5 arbeiders. De werknemers zijn slechts in beperkte mate in de gelegenheid bij hun gezinnen te zijn. Dit geeft aanleiding tot allerlei gezinsproblemen.
Jabini vindt dat de goudmultinationals het voorbeeld kunnen overnemen van de bauxietmultinationals Suralco en Billiton, die dorpen met degelijke behuizing voor de arbeiders en de staf hebben opgezet. Dit model, waarbij de medewerkers met hun gezinnen wonen op locatie, voorkomt gezinsontwrichting en relatieproblemen. Het assembleelid is ook van mening dat de gouddeals onvoldoende aangeven hoe de bewoners in de woongebieden nabij de goudoperaties profijt zullen hebben van de grootschalige mijnactiviteiten. In de deals is vervat dat de bedrijven een fonds zullen opzetten, waarin de dorpsgemeenschappen mogen participeren middels het indienen van projecten. Voor Jabini is dit zeker niet voldoende. De dorpsgemeenschappen hebben recht op iets beters. De parlementariër stelt voor dat het fonds wordt ingesteld, maar dat daarnaast de bevolking de ruimte krijgt met een bepaald percentage te delen in de winst. De dorpsgemeenschappen zullen op deze manier dan zelf bepalen hoe zij de gelden zullen investeren.
