De Clad moet een onderzoek instellen bij de Grassalco beveelt econoom Richard Kalloe aan. De ministeries van Financiën en Natuurlijke Hulpbronnen zouden het voortouw moeten nemen. Volgens Kalloe zouden miljoenen dollars zijn verdampt, zonder dat de buitenwereld enige weet van zaken heeft waar het geld naar toe is. ‘Gelet op de overeenkomst die Grassalco heeft met de toenmalige Cambior, thans Rosebel Goldmines, heeft Grassalco recht op vergoedingen en royalty’s. Deze zijn ook altijd afgedragen door Rosebel en komen voor in de jaarverslagen van Rosebel.’
Verder zouden miljoenen dollars zijn afgestaan aan Grassalco voor het opzetten van een goudinstituut. ‘Ook de verdwijning van dit geld is gehuld in een waas van geheimzinnigheid.’ Volgens Kalloe zou Grassalco onder ICDS ondergebracht worden. Er is geprobeerd om erachter te komen waar de royalty’s en andere vergoedingen naar toe zijn. ‘Ondanks het verzet van de toenmalige directie en rvc tegen elke inzage in de boekhouding, is gebleken dat er maar heel weinig geld over was.’
Kalloe meent dat Grassalco eens het rijkste mijnbouwbedrijf in Suriname was. ‘Vooral door de vele concessies die zijn uitgegeven. Qua inkomsten zou dit bedrijf met kop en schouder moeten uitsteken boven de bedrijven waaronder Suralco, Billiton en Staatsolie. Maar dat geld is verdampt, niemand weet waarvoor het gebruikt is.’
Door de voorgaande directie van Grassalco zouden geen jaarverslagen zijn gepubliceerd. Kalloe vindt dat het niet publiceren van jaarverslagen riekt naar corruptie, zelfverrijking en belastingontduiking. Vooral tegen deze achtergrond hamert hij erop dat de Staat een Clad-onderzoek instelt naar de handelingen van de voorgaande directie en de rvc. ‘Bedrijven moeten verplicht gesteld worden jaarverslagen te publiceren.’
Asha Gajadien-Bhagwat
