Bij sociaalwetenschappelijk onderzoek zijn de methodologische kernbegrippen die tellen: betrouwbaarheid en validiteit. Een betrouwbaar onderzoek hoeft niet valide te zijn en andersom! Het is een uitdaging om een onderzoek en valide en betrouwbaar te laten zijn. Validiteit zegt iets over de inhoud. Als je aan leugenaars vraagt of ze wel eens liegen, is de kans groot dat ze dit ontkennen. Op basis van een dergelijk onderzoek is de kans groot dat het aantal leugenaars te laag wordt ingeschat. Bij betrouwbaarheid heb je te maken met de stabiliteit van het onderzoeksresultaat: komen dezelfde onderzoeksresultaten naar voren als het onderzoek zou worden herhaald? In het bovengenoemde voorbeeld kunnen de resultaten betrouwbaar zijn omdat het aantal leugenaars altijd even groot is.
Bij het afnemen van een groot aantal interviews zijn de resultaten pas generaliseerbaar naar een grotere groep. Vaak ontbreekt het echter aan tijd en middelen (onder andere financiën) om een groot aantal interviews af te nemen. Omgekeerd krijg je met een groot opgezette enquête vrij eenvoudig een betrouwbaar beeld, maar wat er inhoudelijk aan de hand is, weet je niet. De enquête kan dus de betrouwbaarheid leveren en de interviews geven een verdieping om erachter te komen wat er werkelijk speelt: de validiteit. In de wetenschappelijke literatuur worden veel bedreigingen genoemd van de validiteit. Graag verwijs ik hiernaar.
Peilingen in Suriname
In Suriname is het zeer betwistbaar dat peilingen betrouwbaar, objectief en valide zijn. Immers de peilingen worden zeer sporadisch gehouden zodat het nog maar de vraag is of er een grote lijn te zien is in de resultaten. Het is mij opgevallen dat leiders van politieke partijen allerlei grappige en curieuze opmerkingen hebben gemaakt bij de laatst gehouden Idos-peiling (Instituut voor Dienstverlening Onderzoek en Studiebegeleiding). De ene politieke partij trekt de onderzoeksresultaten in twijfel, terwijl de andere er zijn voordeel uit probeert te halen. Strikt wetenschappelijk bekeken zijn de onderzoeksresultaten volgens mij aanvechtbaar en leveren doorgaans geen bewijs voor de generaliseerbaarheid noch voor de representativiteit van de onderzoeksgroep. Immers met welke andere (eerdere) peiling kan de recent gehouden peiling vergeleken worden om de juiste conclusies te trekken? Dat een politiek analist de resultaten van de laatst gehouden verkiezingen vergeleek met de onderzoeksresultaten van de Idos-peiling zal menigeen de wenkbrauwen hebben doen fronsen. Je kan toch geen appels met peren vergelijken? Want de absolute waarden van de metingen die relatief stijgen en dalen geven niet een adequaat genuanceerd en voorspelbaar beeld. Het heeft mij dan erg bevreemd dat statistici en wiskundigen in de diverse politieke partijen niet veel van hun afkeuring hebben doen blijken. Het volk wordt immers op een dwaalspoor gezet met onjuiste gegevens, standpunten en of populistische propagandavoering.
De tabakswet
Bij de beraadslagingen van de tabakswet bemerkte ik ook een dergelijk populistische representatie. Het is belangrijk dat men met deze wet het roken probeert te ontmoedigen en of tegen te gaan. Ik heb zelf nooit in mijn leven gerookt dus begrijp de verslaving aan dit genotmiddel op geen enkele wijze. Evenwel kan men de bevolking niet straffen door populistische strafmaatregelen te treffen als het onthouden van een kaart voor (on)- en minvermogenden, en dezelfde maatregelen toe te passen als bij de wet strafbaarstelling belaging. Ook hier is er sprake van appels met peren vergelijken. Terecht maakten enkele parlementariërs in De Nationale Assemblee (DNA) lacherig de opmerking: “Hoe schoon moet de atmosfeer in Suriname dan niet zijn?”. Doordat er zo weinig onderzoek wordt gedaan in ons land, winnen de “praatjesmakers” het van gerenommeerde wetenschappers. Dit is ook te merken aan het niveau van ons parlement en de gekozen regering.
Nieuw Front Combinatie (NF)
Het is heel belangrijk dat NF nu een hecht blok vormt en door vernieuwing binnen de eigen gelederen werkt aan de bewustwording van geldende normen, waarden en verwachtingen van de bevolking. Dat er fouten zijn gemaakt in het verleden, is nu wel duidelijk. Het is nu belangrijk om hiervan te leren voor de toekomst. Dat merk ik nog veel te weinig. Het heeft volgens mij weinig zin om congressen te houden over de diaspora en de toekomst zonder je rekenschap te geven van de grote noden van de eigen bevolking in Suriname. Hierop moet beleid gemaakt worden. Immers als het goed gaat in ons land heeft dat een olievlekwerking naar de diaspora en de toekomst. De fouten die nu door de coalitie worden gemaakt door haar populistische politiekvoering worden heel weinig uitgebuit door de oppositie. Het lijkt alsof men daar niet de deskundigheid en of analytisch vermogen toe heeft. Het placebo-effect dat NF de kiezers moet geven, ontbreekt nog steeds! Ik merk heel vaak dat men niet goed tegen welgemeende kritiek kan. Dat sterkt mij nog meer in mijn gevoel en denken dat een groot deel van de huidige politici bij NF plaats moeten maken voor verjonging, vernieuwing en verandering. Deze trend is nog niet goed in gang gezet en wordt sterk tegengewerkt door de haviken in de diverse politieke partijen. Hun drang naar onder andere corruptie, fraude en of patronage is zeer groot. Eerst moet schoon schip gemaakt worden! Dan zie ik NF de verkiezingen van 2015 zeker winnen want aan de peilingen van de Idos hebben ze vooralsnog geen enkele boodschap! Bovendien moeten politieke partijen met een missie en het voorgenomen beleid op korte termijn komen naar de gemeenschap. Dan wordt op de juiste wijze propaganda gemaakt. Tevens moet een politieke partij in combinatieverband doen wat van haar verwacht wordt, en niet meer.
Robby Roeplall
