Van alle groepen waren het toch Does Cabaret en Roshni die de meeste lachers op hun hand kregen. Echter kwam hun boodschap of de act die ze opvoerden in grote lijnen huiveringwekkend overeen. ‘But in the end’ kan je zeggen dat Lafabo 2013 een succes is geworden waar je aan het eind een extra kijk kreeg op corruptie in vrijwel alle lagen van de samenleving.
Clifton Braam zette een sublieme job neer als mc. Hij kondigde als eerst Mofina Pikin aan. Zij lieten zien dat in ons land educatie wegsmelt als vriendjespolitiek om de deur komt kijken. Twee dames, een hoogopgeleide (Gladys) en één die de eerste klas mulo niet heeft afgemaakt (Meriam), solliciteren naar het ministerie van “Onbegrijpelijke Zaken”. Uiteindelijk kiest de directeur voor Meriam. Om enkele simpele redenen: Meriam is “span”, ziet er goed uit en is bereid die extra stap te zetten om de baan te krijgen.
Een Guyanese familie Peemalkoemar kan tijdens het stuk van Roshni geen Sociale Zaken-kaart krijgen. Een rijk Hindostaans koppel krijgt wel een kaart als het wat onder de tafel betaalt. Het Guyanese accent, de onbeholpenheid van meneer Peemalkoemar en de spontaniteit van mevrouw Peemalkoemar lieten je krom zitten van het lachen. Aan het eind van het stuk wordt de corrupte ambtenaar Urmi ontslagen door haar chef.
Does Cabaret zou vrijwel een identiek stuk op de planken brengen. Daar worden patiënten die de arts moeten bezoeken, op basis van financiële welvaart geholpen. In dit stuk werd een Boslandcreoolse vrouw nagespeeld. Deze act zorgde voor de nodige lachers. Ook hier werd aan het einde de corrupte medewerkster ontslagen.
Mix Max beeldde een bonuman uit die in feite twee cliënten oplicht door de sieraden van de ene klant te verkopen aan de andere. De spanning was te snijden toen Wan Denki door Braam werd aangekondigd. Immers, je moest verzekerd zijn van hoogstaand toneel. Het werd echter een saaie vertoning met een “Smalveld” die te veel sprak. Te veel, te saai, te lang, te “intellectueel”, dus boring.
Lafabo was toch het bezoeken waard. De mc, het entertainmentgehalte en bovenal “1 en 1 is 3” hebben het geheeld tot een “must see” gemaakt voor 2014.
