Wij zijn, zoals waarschijnlijk nog meerderen, in de situatie dat wij ons stekkie voorlopig nog buiten de Surinaamse grenzen hebben en dat onze bejaarde ouders ervoor kiezen de laatste dagen van hun leven toch maar hier (in Suriname) door te brengen. In veel van deze gevallen ben je dan aangewezen op mensen die je moet inhuren om voor jouw een deel van hun zorg op zich te nemen. Soms gaat dat redelijk tot goed, maar je moet net de pech hebben of net het ongeluk hebben dat je een rasechte dievegge in schaapskleding binnenhaalt. Zowat drie maanden geleden hebben wij een dame in dienst genomen. Zoals gebruikelijk zorg je voor een behoorlijke voorraad, zodat het jouw dierbare aan zo weinig mogelijk ontbreekt, in dit geval mijn moeder. Maar tot onze ergernis en verbazing was binnen de kortste keren deze totale buffervoorraad verdwenen. Van gasfles/bom tot blikjeswaren, alles foetsie ! Zelfs mijn opgeborgen kledingstukken en schoeisel werden niet ontzien. Er is in tegenstelling tot de beweringen harerzijds geen sprake van inbraak geweest. Ik besloot deze zaak in handen van mijn “beste kameraad” , de politie van Latour, te leggen. Toen pas heb ik begrepen hoe “best”een kameraad wel kan zijn, want daar begon te ellende. Ik ben constant van het kastje naar de muur gestuurd door al de agenten die zich met deze zaak “zogenaamd” hebben bemoeid. Nu, drie maanden verder, ben ik al mijn spullen kwijt: pannen, potten, koekblikken (mijn moeder bakte voor de buurt en omgeving en voor ons zijn deze blikken van emotionele waarde) en gasfles. Er heeft zich nooit een confrontatie plaatsgehad tussen mij en voornoemde mevrouw. De politieambtenaar vertelt mij doodleuk dat de spullen bij huiszoeking niet op het adres zijn aangetroffen en dit liefst een maand of twee na verdwijning van de goederen. Elke keer wordt mij een ander verhaal voorgehouden als ik om informatie vraag. Aangezien achteraf gebleken is dat wij niet de enigen zijn geweest die door deze dame benadeeld geweest zijn, ben ik vast niet van plan om deze zaak zo te laten doodbloeden. Gezien het feit dat, vanwege de opgedane ervaring, er mijnerzijds geen vertrouwen meer bestaat in de “politie van Latour-project” zal ik proberen mij te verstaan met hogere structuren binnen de dienst, teneinde deze zaak goed onderzocht te krijgen met indien (nodig) vervolging van de schuldige.
EBL
