Delen van de coalitie hebben bij de aanvang van de begrotingsbehandeling geklaagd over een gebrek aan communicatie tussen de regeringspartijen. Zowel de AC als Palu deed dat in hel duidelijke bewoordingen. Bij het deel ‘algemene politieke beschouwingen’ nam de begrotingsbehandeling van 2012 een aanvang. Het vorig jaar werd de begrotingsbehandeling gekenmerkt door een tekort aan spreektijd. De halve zinnen en onafgemaakte betogen, het resultaat van het bedienen van een knop door de DNA-voorzitter, kwamen heel komisch over via de radio. Een zekere irritatie bij vooral de coalitie viel toen wel in te beelden. In dit deel van de begrotingsbehandeling zijn heel prangende vraagstukken aan de orde gekomen. Het begon in principe met het gevecht dat het district Coronie levert met de oprukkende zee. Hier hebben wij het vaker gehad over de ernstige bedreigingen die ons land tegemoet gaat mede in het kader van de zeespiegelstijging. De versterking van de zeedijk te Coronie moet in dit kader worden bezien. Er is op gegeven moment gekozen voor de bouw van een dijk die gepland was voor 7 jaar. Deze dijk zou het district niet alleen behouden van de zee; het zorgde ook voor werkgelegenheid in een district dat kampt met een afgenomen economische bedrijvigheid. Een Palu-assembleelid uit het district klaagde dat hij uit de media moest vernemen dat de bouw van de dijk zal worden getemporiseerd. Hij klaagde dat de communicatie in de coalitie niet goed is. Hij vroeg daarom aan de regering wat zij bedoelt met het ‘temporiseren’ van de bouw van de dijk. Met name wilde hij weten wat de oorzaak en wat de gevolgen daarvan zijn. Hij benadrukte het deel van de werkgelegenheid die een link heeft met armoede. Als dienstbetrekkingen door stopzetting van de bouw geen salarissen meer opleveren, hoe zal dat gaan met de planning die de werknemers hebben gemaakt, vroeg het DNA-lid zich terecht af. ‘Regering praat met uw volk’, was de oproep waarmee het lid de gebrekkige communicatie in de coalitie onderstreepte. Deze oproep impliceert een dominantie van de NDP waarbij de moeite niet wordt genomen om diep ingrijpende wijzigen door te praten met de partners.
Een zelfde toon had de redevoering van de AC-leider. De dominantie van de NDP is vergaand wardoor men het bezwaar niet meer beperkt houdt tot topcoalitieoverleg. Er is behoefte om over het bezwaar draagvlak te krijgen bij het algemene publiek, vandaar de openbare klacht aan de NDP. De AC-leider had het over wat wij noemen de uitholling van de ministeries en het ‘coupen’ van bijzondere departementstaken door het ‘beleidscentrum’, dus door de NDP. Als minister steeds minder mogen doen, zullen ze steeds minder initiatief nemen was de klacht van de AC-leider. Het beleidscentrum moet ministeries niet verlammen, doordat zij het gevoel krijgen dat ze niets mogen doen. De AC-leider wil politieke evenwicht, dat er niet is. Dit is een NDP-regering en dat wil het electoraat van deze grote partij ook weten. Als ministers in het ongenade vallen bij de NDP-massa, dan kan alleen politieke interventie van de partijvoorzitter hen nog behoeden van ontslag.
Opmerkelijk bij dit deel van de politieke beschouwingen was dat luttele minuten nadat de AC-leider de regering (lees: de president) had beschuldigd van ‘mooie woorden’ uit de Jaarrede (over het onderwijs in het binnenland) die niet in daden worden omgezet, de president zich aandiende in de DNA-zaal. Toen die na een korte pauze binnenkwam, was het de AC-leider die hem schaapachtig welkom heette alsof er minuten daarvoor niets aan de hand was. In het vervolg van zijn betoog deed de AC-leider terwijl de president die mede moet waken over de grondwettelijkheid van alle regeringsintenties en –acties, een heel gevaarlijke oproep in verband met de aanpak van de criminaliteit. Hij riep de regering op om zelfs onconventionele maatregelen in overweging te nemen bij de aanpak van de criminaliteit, waaronder een heleboel kan worden begrepen zoals schieten waar het niet meer nodig is, dus overschrijding van de proportionaliteit. De AC-leider had kritiek op het stuk van de banencreatie van de regering, maar verzweeg wel dat in de verkiezingscampagne van 2010 door de AC/Abop een banenplan was beloofd aan het volk waarbij duizenden banen op jaarbasis zouden worden gecreëerd, waarvan een deel ook binnen de publieke sector. De AC/Abop is haar belofte op dit stuk niet nagekomen. Daarmee sloeg de AC-leider wel de plank mis. Maar erger was zeker de interventie van een oppositielid die het durfde om deze regering te beschuldigen van het ongevoelig zijn voor het Divali-feest door een dag daarvoor een DNA-vergadering te plannen. Burgers hebben de kritiek aangemerkt als een toppunt van hypocrisie. Ondanks het feit dat de patij van dit oppositielid in overwegende mate stemmen vergaart van het deel van de bevolking dat Divali viert is het nooit aan deze partij gelukt om deze belangrijke feestdag met een universele boodschap tot een nationale feestdag te verheffen. Hoe het ook gedraaid of gekeerd wordt, het is de politieke constellatie waar het oppositielid kritiek op heeft die deze dag waardig genoeg vond om het nu voor het tweede achtereenvolgende jaar tot een nationale vrije dag te maken, iets dat in de NPS/VHP-periode ondenkbaar was. Het oppositielid heeft door zijn interventie kostbare tijd voorbij laten gaan en belastinggeld verspild door een boemerang in de vrije ruimte in te werpen die hem zelf keihard nepte. Hopelijk worden dit soort interventies van een bedenkelijk niveau achterwege gelaten, waardoor de ruimte voor het luisterend publiek niet meer wordt gelaten om deze als hypocriet te bestempelen. De aanvang van de begrotingsbehandeling is overall genomen met een mooie vaart begonnen. We hopen dat de DNA-leiding een volwaardige begrotingsbehandeling zonder ingrijpende spreektijdbeperkingen kan organiseren.
