Dat is niet het handschrift van onze pleegdochter’, beweren de pleegouders van de onlangs overleden16-jarige scholier Charmila Krishnadath. ‘Het is duidelijk met potlood geschreven, zij schrijft niet zo’, zegt het echtpaar Imamdi, dat zich vanaf de geboorte over het meisje heeft ontfermd. In de brief is aangegeven dat het meisje door haar pleegouders gepest werd. ‘Dat is niet waar, zij was onze oogappel’, aldus pleegvader Stanley Imamdi.
Uit het onderzoek van de patholoog anatoom blijkt dat er blauwe plekken op het lichaam van de tiener zijn aangetroffen. Ook wordt beweerd dat ze middels verstikking om het leven is gebracht. ‘Toen ze haar hadden opgevist uit de rivier was haar gezicht helemaal niet te herkennen. Maar we zagen wel duidelijk blauwe plekken op haar handen. Zo te zien is ze wreed vermoord en daarna in de rivier gedumpt. De moordenaars hebben doen overkomen alsof ze zelfmoord heeft gepleegd.’ De ouders vinden het heel kwalijk dat de politie een procedure hanteert, waarbij vermissingsgevallen pas na 24 uur in behandeling worden genomen door de politie. Pas na twee weken wordt een vermissingsbericht gelanceerd. ‘Maar dat is veels te laat. De volgende dag moet het bericht al geplaatst worden. Zo kunnen burgers de persoon herkennen en doorgeven aan de politie. Misschien was onze pleegdochter nog in leven wanneer er eerder een vermissingsbericht geplaatst zou zijn.’
De pleegmoeder beweert dat de band tussen haar en het meisje heel goed was. De pleegouders zeggen dat zij deze kwestie breedvoerig door de politie zullen laten onderzoeken. Zij beweren dat ex-schoolvriendjes van het meisje haar in een val hebben gelokt, misbruikt en vervolgens van het leven hebben beroofd. Vanaf de dag toen haar lichaam is opgevist uit de Surinamerivier krijgen de pleegouders dreigtelefoontjes van jongens met een zware stem. ‘Die kerels die haar de dood in hebben gejaagd, mogen niet vrij rondlopen, ze moeten de bak in.’
De pleegouders hebben inmiddels de schoolschriften van het meisje afgestaan aan de politie, waardoor het handschrift vergeleken kan worden. De pleegouders vermoeden dat de brief onder dreigement is opgesteld. Ook vinden zij het nog steeds een vreemde zaak dat op de dag van haar verdwijning, de tiener haar SZF-kaart in de schooltas had en ook twee pasfoto’s.
Asha Gajadien-Bhagwat
