Een zeer bescheiden en zeldzaam rustig mens heeft even rustig als hij zich in het leven gedroeg, dit aardse tranendal in de namiddag van 23 september jl. voorgoed verlaten. Door niet nader te noemen droevige omstandigheden, eerder dan verwacht op eigen benen komen te staan, is het Jan vrij goed gelukt een redelijk te noemen plaats in de samenleving te veroveren. Na een nogal onverwachte sukkelende zieke periode met weinig hoop op beterschap in Suriname, koos hij op dokters advies voor Nederland.
In de hoop en het volste vertrouwen om aldaar – een land met veel meer mogelijkheden op medisch gebied – de strijd tegen de ziekte met succes voort te zetten vertrok hij daarheen. Met het volste vertrouwen in de hulp en bijstand verliet hij zijn gezin met de hoop zo gauw als mogelijk bleek, om na een bepaalde tijd gezond en wel de terugtocht naar zijn geliefd land te ondernemen. Vele goede wensen vergezelden hem op die vermoeiende reis, op zoek naar genezing. Helaas is het hem zoals gebleken niet gegund die moeilijke strijd te winnen ofschoon tekenen om gedeeltelijke beterschap een poosje geleden ogenschijnlijk voldoende hoop daartoe in medische kringen gaven.
Toen naderhand bleek dat de gezondheidstoestand van onze neef en waarde broeder zienderogen achteruitging en de eerder genoemde verschijnselen zich plotseling anders vertoonden werd de kleine hechte familie in Nederland bereids ingelicht door de medische wetenschappers. Ook toen bleef Jan onverkort vertrouwen tonen in het gebed tot de Here en in alle rust zette hij de strijd voort. Overmand door de ziekte is Jan met zijn lievelingsgebed op de lippen door de Schepper tot hoger leven opgeroepen.
Een, naar menselijke maatstaven te oordelen goed mens, voorwaar een voorbeeldfiguur aller tijden is ons voorgegaan. Een zorgzame vader als Jan in het leven was, laat hij niet alleen zijn geliefde kinderen met verslagenheid en groot verdriet achter. Ook een schare aan collega’s, vrienden en vele anderen die hij door zijn dienstwillige medewerking als scheepsemployé dankbare klanten van het dienstverlenend bedrijf heeft weten te maken. Zijn handel en wandel was alom gunstig bekend in deze kleine samenleving waar hij op waardige wijze zijn bijdrage op zijn eigen kundige, vlotte manier aan land en volk heeft geleverd. Zijn jarenlange arbeid op de Nieuwe Haven, zijn ijver, vlijt en niet in het minst zijn betrouwbaarheid werden zowel tijdens zijn leven als daarna als zeer opvallend gewaardeerd door de maatschappij.
Ook in de gemeente van de Bethania kerk aan de Apoerastraat te Tammenga-project, alwaar de uitvaartdienst heeft plaats gehad, heeft de overledene ettelijke jaren als hoofddienaar eveneens zich zeer verdienstelijk gemaakt. De waardering van de gemeente voornoemd blijkt duidelijk uit het feit dat hij op zijn ziekbed in Almere (Nederland) alsnog de bescheiden behorende bij zijn decoratie via een van zijn dochters mocht ontvangen. De rijke, ordelijke en leidinggevende bijdrage van de gemeente aan de singineti met zang en gebed op dinsdag 02 oktober jl. ten huize van de familie was één die er wezen mag. Veel troost en medeleven was in het slotgebed van de dominee te beluisteren. De plechtige begrafenisdienst op Mariusrust eveneens in samenwerking met de gemeente verzorgd, bleek ook weer hoe verdienstelijk Jan is geweest in de samenleving, waarbij zijn uitzonderlijk levensstijl veel aandacht moet hebben getrokken.
Langs deze weg bieden wij, de families Wilfred Molly en Henny Molly andermaal onze condoleances aan alle kinderen en overige aangetrouwde familieleden in en buiten Suriname.
Zijn laatste wens om in Suriname begraven te worden is inmiddels in vervulling gegaan.
“Hij ruste in vrede!”
Wilfred H. Molly
