De 47–jarige Sadiek Dinmohammed, zijn echtgenote Janet Karijosemito en zonen Brandon (11) en Richard (3) wonen al zes maanden op straat. Het gezin van 4 woont thans in een blauwe kapotte bestelbus langs de drukke Coesewijnestraat. Dinmohammed verkoopt vanuit deze locatie krabben en vis om zijn gezin te onderhouden. Door de leefomstandigheden van dit gezin gaat Brandon dit schooljaar niet naar school.
Moeder Janet en haar twee zonen slapen ‘s avonds in het busje, terwijl Sadiek buiten in de krabben– en visstand slaapt. De omstandigheden waaronder het gezin woont, is een en al treurig en niet om naar huis te schrijven. ‘Ik kan deze situatie niet langer aan’, zegt Sadiek als Dagblad Suriname hem en zijn gezin een bezoek brengt.
De ellende is volgens het echtpaar begonnen toen zij hun huis en erf hebben verloren. Dinmohammed en zijn gezin woonden aan de Ilahibaksweg op een perceel dat 80 jaren lang bewoond en bewerkt is geworden door de familie Dinmohammed. Het perceel was echter niet hun eigendom. De rechtmatige eigenaar, die in Nederland woonachtig is, besloot het stuk land, bestaande uit 34 woonpercelen, te verkopen. Sadiek zegt dat hij evenals de overige 33 gezinnen die op het stuk land woonden, bereid was het huis en perceel te kopen. ‘Maar er is een vies spelletjes met ons gespeeld. Ineens kreeg ik papieren van de deurwaarder dat wij eruit moesten. Een lange rechtszaak volgde. Janet Karijosemito, die al de tijd rustig zat te luisteren, vult aan. ‘We hebben onze pick-up, mijn sieraden en freezer moeten verkopen om onze advocaten te betalen. We hebben toch alles verloren. In de harde regen moesten wij ons huis verlaten’, zegt ze met een brok in haar keel.
Het gezin nam haar intrek op een onbewoond perceel in een zijstraat van de Coesewijnestraat. De ellende stopte niet hier. Ook van hier moesten zij weg van de eigenaar. Een radeloze Dinmohammed besloot maar te gaan wonen langs de Coesewijnestraat. ‘Mensen nemen een fatu op ons. Mensen kijken op ons neer en/of lachen ons uit’, zegt Sadiek. ‘Denk je dat wij zo een leven graag willen?’. Van een buurman die zijn hart op de juiste plek heeft, mogen ze zijn bad – en toiletruimte gebruiken. Koken doen zij op twee stenen naast de verkoopstand.
Sadiek koopt en verkoopt. Volgens hem heeft hij de afgelopen twee weken bijna niets verkocht vanwege het feit dat ambtenaren van Openbare Werken tij en ontij ‘aankloppen’ en dreigen alles te zullen bulldozeren als ze niet gauw vertrekken vanuit deze plaats. Janet Karijosemito toont de foto’s van de OW–voertuigen die zij gemaakt heeft met haar mobiel. ‘Waar moeten wij naar toe. Bij families kunnen wij niet. Iedereen heeft het moeilijk.’ “Na beg mi e beg minister Abrahams nanga den DNA – leden dat den kan luk wan fas gi unu’, zegt Sadiek. We willen graag een oplossing.’
Mensen die dit gezin een helpende hand willen bieden, kunnen bellen met de nummers 08167803/ 7141955.
Widjai Ganesh
