Ingrid Andries, voorzitter van de Vereniging van Verkeersslachtoffers in Suriname, juicht het initiatief toe van minister Edward Belfort van Justitie en Politie om een percentage van de verkeersboetes ter beschikking te stellen van verkeersslachtoffers. “Wij hebben ongeveer 50 mensen met zware lichamelijke letsels die niet meer kunnen lopen. Zij hebben volwassen pampers, katheters en een hygiënische behandeling nodig, want ze blijven aan hun bed gekluisterd. Het kost veel geld, dus het zou goed zijn als zij wat terug kunnen krijgen’, zegt Andries.
De voorzitter vindt het jammer dat er anno 2012 nog ‘verkeersduivels’ zijn die zich storen aan God noch gebod. ‘In het verkeer rijden weggebruikers harder dan de maximaal toegestane snelheid en behoren riskerende inhaalmanoeuvres tot een dagelijks fenomeen. Als gevolg hiervan zijn in de verkeersveiligheidsmaand van 15 augustus – 15 september toch verkeersdoden genoteerd, hoewel minister Belfort had gehoopt dat de verkeersbarometer stabiel zou blijven.’
Andries is positief gestemd over de aangekondigde verkeersvoorlichting met schokkend beeldmateriaal, echter is de impact uit ervaring niet 100%. ‘Wij zijn ook met schokkend materiaal gekomen toch en hebben dat via ‘To the point’, ‘In de branding’ en in andere programma’s laten zien. Op dat moment schreeuwt iedereen ‘oh, mijn gunst’, maar overmorgen zijn ze het vergeten. Het schokkende materiaal kan werken bij 50 tot 75 van de 100 mensen en de rest gooit toch met de pet ernaar’, zegt Andries.
‘Mensen staan niet stil bij de desastreuze gevolgen van verkeersongevallen tot het voor hun eigen deur staat’, zegt Andries. Zij raakte drie jaar terug haar stiefvader als gevolg van een aanrijding kwijt en heeft vrienden en familieleden met blijvende verkeersletsels. De Vereniging van Verkeersslachtoffers heeft kort terug een voetballer die op het trottoir in de omgeving van Flamboyantpark is aangereden en een dijbeenfractuur heeft opgelopen, geregistreerd. ‘Ook een verpleegkundige die een kapotte arm en een dubbele beenfractuur heeft opgelopen toen zij haar kindje op de fiets stootte, is nieuw lid. Je blijft soms voor het leven gehandicapt, maar ik heb goede hoop dat het ooit zal veranderen. Het kan 10 of 20 jaar duren of misschien maak ik het niet eens mee’, aldus Andries.
