Dit land heeft een tropisch klimaat en een etnisch diverse bevolking die qua omvang niet veel groter is dan een middelgrote stad. Het land ligt aan de kust en is omgeven door grotere landen met machtige legers. Het was een verre handelspost voor een Europese koloniale macht, maar na de onafhankelijkheid bleek het land een zwakke economie te hebben. De politiek was sterk gepolariseerd en de economische kansen leken beperkt. Dit lijkt misschien te gaan over het hedendaagse Suriname, maar het is een beschrijving van Singapore in de jaren ’60. Iedereen zal tegenwoordig dat land met andere zaken associëren: Hoge welvaart, ordelijkheid, kosmopolitisme en geavanceerde technologie. Maar toen het land onafhankelijk werd in 1965, was het arm en werd het bedreigd. In zekere zin stond het er slechter voor dan het tegenwoordige Suriname, maar toch heeft het zoveel bereikt in een paar decennia. Wat kunnen we van dat land leren? Zou Suriname het Singapore van de Caribische Zee kunnen worden?
Verwerp de koloniale mindset
Blijf niet vastzitten aan het tijdperk van het kolonialisme. Het gevaar is namelijk dat wanneer je een ander de schuld kan geven van je eigen ellende, je zelf niets meer doet om je eigen situatie te verbeteren. Los van of het terecht is, is het belangrijk om in te zien dat wie alleen maar met de vinger naar anderen wijst, zelf nooit verder komt. Toen de Britten zich terugtrokken uit Singapore, vroeg het land expliciet om ondersteuning en wilde het van ze leren. Met behulp van westerse adviseurs zoals de Nederlander Albert Winsemius, leerde Singapore hoe het in rap tempo zich tot ontwikkeld land kon transformeren. In welvaart doet het land nu niet meer onder voor Engeland. Het heeft geen rancune meer, want het land spreekt nu als gelijke met de oude koloniale heerser. De Zuid-Koreaanse president Park Chung-Hee sloot zakelijke overeenkomsten met de Japanners, ondanks de geschiedenis van koloniale onderdrukking. Dit was pijnlijk op de korte termijn, maar bracht het kapitaal en de kennis die het land nodig had en Zuid- Koreaanse technologiebedrijven streven tegenwoordig hun Japanse concurrenten voorbij. Door de retoriek van schuld en boete te vervangen met samenwerking en wederzijds gewin kunnen buitenlandse ondernemers worden aangetrokken. Nederlandse bedrijven zijn bijvoorbeeld bijzonder goed in het bouwen van infrastructuur en het verhogen van de productiviteit van landbouw, twee zaken waar de Surinaamse economie enorm van zou kunnen profiteren. Creëer dus wetgeving die het faciliteert voor buitenlandse bedrijven om zich in het land te vestigen. Lok ze met wetgeving en voordelen wanneer ze welvaart of goede banen voor Surinamers creëren. Bied ze voordelen aan als ze Surinamers voor hoogstaand werk aannemen en trainen. De Chinese leider Deng Xiaoping zei: “Het maakt niet uit of een kat zwart of wit is, als die maar muizen vangt”. Net als China, zou Suriname veel beter pragmatisch kunnen zijn en willen leren van anderen in plaats van het machismo en vingerwijzen van zoveel politici.
Veeg de overheid schoon
Dit is misschien de belangrijkste les die van Singapore geleerd kan worden. Wil de staat het land vooruit helpen, moet ze zelf vlekkeloos zijn en corruptie niet tolereren. Het vermogen van een staat om transparant en capabel te werken is een centrale factor die verklaart of een land zich ontwikkelt of in armoede blijft. Singapore betaalt haar leiders goed om talent aan te trekken, maar eist ook de hoogste moraliteit van de staat en is ook genadeloos in het straffen van corruptie. Hooggeplaatste leiders werden gevangengezet wanneer zij geld verdoezeld hadden. Sommigen zullen zeggen dat dit in Suriname niet mogelijk is. Zij zullen menen dat de cultuur van Singapore te verschillend is om dit in Suriname toe te passen, maar dat is niet waar. Het was ook in Singapore een zwaar karwei om een schone staat in te richten en maffia’s moesten bestreden worden. De kleine omvang van het land maakte de opgave te overzien. In diverse landen zien we dat dit beleid kan werken. In Afrika, hebben landen als Botswana en Rwanda zero tolerance voor corruptie in het staatsapparaat toegepast en met veel succes. Het is mijns inziens niet alleen mogelijk om dit in Suriname te doen, maar het is ook noodzakelijk. Om de lange termijn ontwikkeling van het hele land te stimuleren heeft de overheid kapitaal nodig en zullen uitgaven op andere posten moeten worden verlaagd. Volgens het Surinaamse Bureau voor de Statistiek maakt de overheid 40% van de totale officiële arbeidsplaatsen uit! Overheidsbanen worden verhandeld voor persoonlijk gewin en salarissen en uitkeringen worden jarenlang uitbetaald zonder dat er gewerkt wordt. Individuen stelen zo het geld van de gemeenschap. Deze 40% van de arbeidsmarkt genereert bovendien maar 10% van het BBP. Hoeveel welvaart zou niet gegenereerd kunnen worden als deze mensen op productievere plaatsen werden ingezet? Snijd dus in de overheid en creëer tegelijkertijd nieuwe banen in dynamische sectoren zodat mensen van de één naar de ander kunnen. Een schone overheid is de basis voor alle andere vooruitgang. Alleen zo kan wetgeving gecreëerd worden die economische bedrijvigheid bevordert. Alleen daarmee kan de veiligheid verbeterd worden zodat winkeliers niet meer achter gevangenistralies hoeven te staan en alleen daarmee kan de macht van de georganiseerde criminaliteit gebroken worden (wordt vervolgd op vrijdag 31 augustus).
Haroon Sheikh Ph.D
Nawien R. Debipersad M.Sc.
