“Noch de regering, noch de vertegenwoordigende rijstboerenorganisaties, noch parlementariërs en noch het Rijstorgaan kijkt om naar de rijstboeren van Wageningen. De rijstboeren zakken dieper het dal in. Er is geen hulp meer voor de boeren van Wageningen.” De rijstboer Ajay Seetal ziet zijn toekomst en die van zijn collega’s heel somber in. “Het aantal rijstboeren wordt steeds minder en minder. In 2010 waren er 25 boeren actief. Thans zijn er slechts 7 boeren die nog aan de rijstbouw doen.”
Seetal zegt dat de rijstboeren, vooral die van Wageningen, een stiefmoederlijke behandeling krijgen. “Zij zijn geheel aan hun lot overgelaten. Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) is in een winterslaap. Het ministerie functioneert zo slecht, dat men zelfs is vergeten dat er een ministerie van LVV bestaat”, zegt Seetal.
“Bij het aantreden van deze regering is beloofd om Suriname te maken tot de voedselschuur van het Caribisch gebied.’ Seetal vraagt zich af hoe men dit wil realiseren, als er op zo een manier wordt omgegaan met de landbouwers en de rijstsector. “Er worden op geen enkel manier incentives gegeven aan de boeren. De 7 rijstboeren die nog actief zijn, hebben het zeer moeilijk. Zij hebben grote leningen genomen om hun arealen te beplanten. De rente ligt op 12% per jaar.” Dit is volgens Seetal moordend voor de boeren. De meesten kunnen dit niet terug betalen, waardoor de boeren failliet gaan.
Een ander probleem is dat de sector politiek beïnvloed wordt. Seetal is ervan overtuigd dat de sector buiten de politieke invloedssfeer gelaten moet worden. “Wat de rijstsector nodig heeft, is deskundigheid.” Hij meent dat Nickerie die deskundigheid zelf in huis heeft. Voor Seetal is gewezen parlementariër Soedeschand Jairam de aangewezen persoon om de rijstsector van een neergang te behoeden.