Onze politieke partijen zijn, zo moet het overkomen, in opmars. Partijredenaars spreken afwisselend als dominee en marktkoopman. Als koopman houden zij de gemeenschap de kernwaarden van democratie en rechtsstaat voor. Zij vertellen over de droomwegen die naar welvaart en welzijn leiden. Als prediker van al het goede voor land en volk, als dominee, hopen zij grote aantallen kiezers te strikken. Zij die het huidige regiem ongunstig gezind zijn, zullen de achteruitgang van ons land tot gedurig thema maken. Waar afwijzing van corruptie een kernwaarde van elke politieke partij moet zijn, richten partijleiders hun blikken nu juist op een enkeling, waarbij zijn ooit gedane uitspraak tegen corruptie aanhoudend wordt gememoreerd. Terwijl politieke partijen bij ons doorgaans de grootste voeding geven aan corruptie, vragen zij gestadig naar anti-corruptiewetgeving. Veel in toespraken, naarmate de tijd voortschrijdt, zal niet meer zijn dan oude wijn in nieuwe zakken. Nieuwe gezichtspunten aandragen voor nationale ontwikkeling is nu eenmaal voor weinigen weggelegd. Burgers moeten in alle nuchterheid de politieke capriolen en uitspraken van partijgoden volgen. Het cijfermatige vooral moet niet misleiden. Met getallen moet je immers voorzichtig zijn. Daarmee wordt behoorlijk gemanipuleerd, ook om anderen daarmee zand in de ogen te strooien. Vaak zijn verkondigde getallen niet te controleren op hun waarheidsgehalte. Neem de recente uitspraak van een partijvoorzitter maar, dat zijn politieke organisatie is toegenomen met 1.000 nieuwe leden, kort daarna bijgesteld naar 4.000. Zulke getalsmatige gegevens moeten wij in de partijstrijd beoordelen op de achterliggende bedoelingen van degenen die het getal voor eigen doelen gebruiken. Het had evengoed om 6.000 nieuwe leden kunnen gaan. Honderden personen keren hun politieke organisatie de rug toe, en sluiten zich aan bij toekomstbriljanten en groeireuzen. Wie kan dit alles natrekken? Beleidsnota’s, winstcijfers, ondernemingsgroei, aanwas van organisatieleden, bevolkingsgroei, inflatiecijfers, ga zomaar door, zij kunnen rare verrassingen opleveren, wanneer diep geloof gehecht wordt aan de onaantastbaarheid van gepresenteerde getallen. Waardebepaling van veel dingen in ons leven staat onder invloed van onze neiging getallen, die ons worden voorgehouden, al gauw tot afgoden te verheffen en te aanbidden. Burgers lopen hoog weg met een regering, waarvan beleidsprestaties in indrukwekkende getallen zijn weer te geven. Vele kilometers aan nieuwe wegen, grootschalige woningbouw, toename van exportvolume, toeristengroei, merkbaar betere schoolprestaties, economische groei, zij zijn alle in getallen uit te drukken, en maken inderdaad indruk wanneer zij ook merkbaar zijn. Waar politieke organisaties ons steeds meer zullen overspoelen met gegevens die de partijgroei moeten weergeven en die ontzag moeten wekken, is het goed te bedenken dat niet in de eerste plaats de kwantitatieve, doch vooral de kwalitatieve groei van de politieke partij voor vooruitstrevende burgers bepalend zal zijn voor hun politieke liefdeskeus. Niets is zo simpel als het bekritiseren van andermans plannen, terwijl de criticus zelf niets te bieden heeft. De aanval openen op nieuwe beleidsinzichten of beleidsvoornemens van anderen verraadt dikwijls het geestelijk leed van de criticus de nieuwe ideeën niet zelf te hebben gevormd. Velen in de actieve politiek kruisigen zichzelf voortdurend tussen twee moordenaars: spijt om wat gisteren door onkundigheid verkwanseld is en angst voor de uitdagingen van morgen. Wie van anderen het heden wil beoordelen, moet zelf een rijk verleden hebben. Wie angstig is voor de risico’s van morgen, zal in voortdurende onzekerheid leven, omdat elke nieuwe dageraad steeds weer een toekomst heeft, en dat is de dag die volgt. Die trekt zich volstrekt niets aan van mooie getallen van vandaag. Vestig uw aandacht als zelfbewuste burger, ondernemer, werknemer, student, als toekomstige kiezer vooral op de nietszeggende spraakwatervallen, personen in politieke partijen, die het door geestelijke armoede niet verder kunnen brengen dan simpele gedachten, die zij de gemeenschap presenteren in gebrekkige spreektaal en middels misleidende getallensymboliek.
Stanley Westerborg,
[email protected]
