Het NDP-assembleelid Rabin Parmessar is voorstander van een gemengd kiesstelsel. ‘De door de NDP beloofde wijziging van het huidige kiesstelsel, gaat niet over een leien dakje’, meent de politicus. ‘Een kiesstelsel verander je niet één, twee, drie. Er moet een nationale discussie op gang komen en er moet consensus bestaan. Het is een ingrijpende gebeurtenis.’ Parmessar hield onlangs een presentatie in het parlement over het kiessysteem. Hieruit bleek de voordelige positie van het binnenland ten opzichte van de overige districten. Dit komt door het onevenredig kiessysteem. Zo hebben kandidaten in de districten Paramaribo en Wanica meer zetels nodig om een zetel te behalen, ten opzichte van kandidaten in de overige districten. Parmessar waarschuwt tegelijkertijd dat een evenredig kiessysteem het gevaar herbergt dat vertegenwoordigers van kleine regio’s verwaarloosd worden. Er kan namelijk blindgestaard worden op alleen de grote regio’s. De politicus meent dat een gemengd kiesstelsel het meest ideale is. Volgens hem zal heroverwegen worden om het gemengd kiessysteem in te voeren.
Ook de VHP heeft het tot nu toe nagelaten om een wetsvoorstel voor wijziging van het kiesstelsel in te dienen. Volgens VHP-assembleelid Sheilendra Girjasing is de partij zich ervan bewust dat zij een minderheid is in het parlement om het voorstel goedgekeurd te krijgen. De VHP beseft ook dat partijen die voordeel hebben aan het huidige kiessysteem, vooral de partijen uit het binnenland, hun medewerking niet zullen verlenen aan het wijzigen van het stelsel.
Girjasing is ook voorstander van een gemengd kiessysteem. ‘Het moet democratisch zijn en er moet een goede representatie zijn van de bevolking in het parlement.’ Binnen de VHP is een commissie in het leven geroepen die zich moet buigen over het kiesstelsel. De uitkomst moet nog bediscussieerd worden binnen de partij.
Girjasing benadrukt dat de VHP hoogte- en dieptepunten heeft gekend met het huidige kiesstelsel. ‘We zijn door dik en dun gegaan.’ Wat VHP nu hekelt aan het systeem, is het ondemocratische gehalte waarvan er sprake is. ‘Zo heeft een kandidaat in Paramaribo bijkans 7.000 stemmen nodig om gekozen te worden, terwijl in Coronie bijvoorbeeld de kandidaat slechts 700 stemmen nodig heeft. En we zijn allemaal gelijk in het parlement. Het huidige kiesstelsel heeft als gevolg dat bepaalde politieke partijen, vooral die van het binnenland, overgewaardeerd zijn.’
Asha Gajadien-Bhagwat