Palmolie levert een groot aantal producten op zoals spijsolie en kaarsvet. Het levert ook stoffen die in bakkerijen en in de cosmetische en de drukwerkindustrie gebruikt worden. Het afval van de palmvruchten kan energie opleveren. Palmolie is de laatste tijd weer actueel in het nieuws, daar bedrijven belangstelling hebben om te investeren in deze branche. In de vorige regeerperiode was het Chinese bedrijf China Zhong Heng Tai in beeld, echter is er niets van terechtgekomen. Daarna hebben bedrijven uit India ons land aangedaan om investeringsmogelijkheden in de palmolie te bekijken. Het is echter bij een
kennismakingsbezoek gebleven. Bij het aantreden van het huidige kabinet heeft men de dossiers uit de lades gehaald en één onderneming die destijds geïnteresseerd was om een oliepalmbedrijf alhier op te zetten, is het Indiase bedrijf Foods, Fat and Fertilizers uit Hyderabad (India). Richard Kalloe die te gast was in het RBN-actualiteitenprogramma Rashid Pierkhan’s Kal Aaj Aur Kal ging inhoudelijk in op het verschil tussen de buitenlandse bedrijven die willen investeren in de palmolie-industrie.
China Zheng Hong Tai had wat betreft werkgelegenheid maximaal 10 procent Surinamers en de overgebleven 90 procent moest bestaan uit Chinese arbeiders. Zij hadden in hun contract, dat door het parlement goedgekeurd was, erin voorzien dat ze ook mochten mijnen naar ertsen en mineralen. In het gebied waar ze hun bedrijfsactiviteiten zouden ontplooien, blijkt een grote granietformatie voor te komen. Kalloe zegt dat waar graniet voorkomt, doorgaans ook goud en koper voorradig zijn. China Zheng Hong Tai zou alles zelf doen in deze, dus ontginnen en planten. Bij nader onderzoek door Kalloe bleek het Chinese bedrijf van origine een houtonderneming te zijn. Toen Kalloe dat duidelijk maakte aan de Chinese onderneming, heeft men expertise uit Maleisië ingehuurd om het businessplan te herschrijven. Het bedrijf had gepland om al in het tweede jaar trossen te oogsten wat onmogelijk is; normaal gesproken oogst men pas na drie jaren. Dan komt nog bij kijken dat de eerste trossen niet groot genoeg zijn om te verwerken. Wat de deal eigenlijk inhield, is dat Chinezen uit de inkomsten van het kappen van het bos, ca. 900 miljoen USD, de investeringen zouden bekostigen voor het oliepalmproject. Dit bedrijf zou alleen met geld komen op de houtkap te financieren. De investeringen voor het palmoliebedrijf zouden voortvloeien uit de winsten uit de houtkap. In feite zouden de Chinezen met ons eigen geld investeren en ze zouden het herinvesteren onder de naam China Zheng Hong Tai.
Dan was er het probleem van de arbeiders. Van de 5.000 arbeidsplaatsen zouden slecht 500 arbeiders van Surinaamse komaf zijn. De rest zou uit China moeten komen. Kalloe benadrukt dat het eigenlijk de bedoeling was om het gebied waar Marrons wonen, te koloniseren. Ook bestond het gevaar dat wanneer de bovenlaag van de grond weggehaald zou worden, het gebied bij regenval blank zou komen te liggen, met alle nare gevolgen van dien voor de dorpelingen. Dit plan is niet doorgegaan. Het huidige kabinet heeft gesprekken gevoerd met Food, Fats and Fertilizers uit India. Zij wil in ons land netto 34.000 hectare oliepalm planten. Het verschil zit hem in het feit dat de Indiërs de Staat de mogelijkheden zouden geven om het bos zelf te ontginnen. Het terrein zouden ze in huur krijgen voor 40 jaar. Volgens Kalloe zou het ontginnen van het bos de staatskas 1.2 miljard USD in een periode van 10 jaar opleveren. Dit bedrijf zou het project uitvoeren met voornamelijk lokale arbeiderskrachten en indien wij niet in staat zouden zijn die arbeidskrachten te leveren, zou de onderneming samen met de overheid gaan kijken welke buitenlanders het meest geschikt zijn om de arbeidsplaatsen in te vullen. Het te exploiteren gebied zou veelal niet bewoond zijn. Alles leek in kannen en kruiken; het contract met de Indiërs was zo goed als af en zou getekend worden. Op een gegeven moment ontstond er een breuk en de deal is niet doorgegaan. Kalloe zei dat niet een ieder op één lijn zat met betrekking tot het belastingtarief: 15 procent vennootschapsbelasting zoals in eerdere instantie afgesproken. Volgens Kalloe zouden de Indiërs een belastingvoordeel krijgen, omdat zulke grote investeringen in de landbouw ruime risico’s met zich meedragen. ‘Daarom is deze deal gesprongen.’ Het is volgens Kalloe heel onprofessioneel van de Investment & Development Corporation Suriname NV (IDCS) om investeerders uit te nodigen en op zo’n manier af te serveren. ‘Het verdient absoluut geen schoonheidsprijs en had nooit moeten gebeuren.’ Als gevolg hiervan is een conflict ontstaan tussen de twee directeuren van ICDS, Richard Kalloe en Winston Caldeira. Uiteindelijk moest Kalloe het veld ruimen. Ondanks alles ziet hij graag dat de deal met Food, Fats and Fertilizers doorgaat. Volgens Kalloe heeft president Bouterse hem afgelopen dinsdag gebeld en benadrukt dat het contract met Food, Fats and Fertilizers zo snel als mogelijk in orde moet worden gemaakt.
