Door omstandigheden verdwijnt in sommige gezinnen de vader heel vroeg van het toneel. Dat heeft tot gevolg dat de samenleving te doen krijgt met “mank lopende” instabiele jongeren. Wat gebeurt er in het leefmilieu waar de vader door omstandigheden heel vroeg van het toneel verdwijnt? Zie daar de invloed van de vrouw op de vorming van onze jongens. Wij begrijpen nu dat de invloed, funeste gevolgen kan hebben op de vorming van jongens, ondanks het feit dat vrouwen zich met hart en ziel inzetten voor deze jongens. In een veilig gezin waar papa, mama en kinderen aanwezig zijn, krijgt de vrouw de kans het gezin in goede banen te leiden. De vrouwelijke leerkrachten kunnen ook een heel goede bijdrage leveren aan de vorming van de jongens. Zij kunnen in alle rust de sociale vaardigheden, waarden en normen en de doelstellingen die nodig zijn voor de vorming van deze kinderen, bijbrengen. Ze accepteren moeder de vrouw, de juf, als vanzelfsprekend en leren in een ontspannen sfeer de skills die nodig zijn voor het leven. Nog mooier is het indien mama en de juf ook afkomstig zijn uit een veilig gezin. Dan kunnen wij stellen dat leren vergemakkelijkt wordt. Echte strubbelingen zullen er pas in de puberteit, tijdens de socialisatieperiode (14-21 jaar), optreden. Want dan zijn vrienden, degenen met meer overredingskracht. Vrienden worden dan veel belangrijker, dan moeder de vrouw of de juffrouw. Komen kinderen, vooral jongens, uit eenoudergezinnen, dan hebben we een gigantisch probleem, indien zij komen te zitten bij een juffrouw die ook komt uit een eenoudergezin. Sommigen zitten vaak ook nog zonder een partner. Het wordt voor de vrouw niet zo gemakkelijk om haar positieve invloed uit te oefenen op vooral de jongens. Vaak weet men niet waarom de opvoeding zo stroef verloopt. De jongens zijn zich ook niet daarvan bewust. Zij balen van een juffrouw die ze wil corrigeren of helpen. Ze ervaren de juffrouw als een lastige “tante” die zeurt. Vaak zijn er botsingen thuis, omdat deze jongens de plek van hun papa hebben ingenomen en niet meer als kind behandeld willen worden, maar als partner. Moeders gebruiken deze jongens als klankbord om de frustraties die ze met papa hebben meegemaakt, aan te horen. Thuis wordt papa vaak als boosdoener aangewezen, doordat moeder de vrouw op deze papa blijft schelden. Het resultaat is vaak dat jongens al in een heel vroeg stadium uit liefde voor hun moeder, deze helpen “dragen”. Wat ze niet weten, is dat ze in hun onderbewustzijn kiezen voor hun vader, daardoor lopen ze mank. Zij gaan dan gebukt onder dingen die zij niet zelf hebben gedaan, maar volwassenen. De invloed van de vrouw wordt als storend en als gezeur ervaren. De reactie van jongens kan vaak leiden tot schoolverzuim, spijbelen, schooluitval en in het ergste geval belanden zij in het criminele circuit. Wij kunnen met gemak concluderen dat de invloed van de vrouw op de vorming van jongens zeer groot is en die zal, mits het niet goed wordt beleefd, funeste gevolgen hebben op onze jongens. Is het verwonderlijk wat deze invloed doet in het hoger onderwijs? Moet de afwezigheid van de vader toegeschreven worden aan het geringe aantal jongens op onze universiteit? Wat moeten we zeggen over het grote aantal drop-outs en jongens in de gevangenissen? Heeft de te grote dosis aan vrouwelijke invloed ook daarin een rol gespeeld of gaat het hier om het gemis aan vaderliefde, waardoor jongens op een negatieve manier om aandacht vragen? De oplossing, of beter gezegd de redding, van onze jongens zal liggen in de mate van het nemen van verantwoordelijkheid van de mannen in onze maatschappij. Hoe meer de man tot het besef komt, dat hij zijn plek als vader, als mannelijke leerkracht, als mannelijk leider, als buurman en als vriend moet innemen, hoe beter de vrouw zal slagen in de vorming van onze jongens. Suriname heeft als kleinste segment, als hoeksteen van de samenleving, sterke gezinnen nodig. Wij hebben mannen nodig die zich persoonlijk willen beijveren om invloed uit te oefenen op onze jongemannen die gevuld willen worden met vaderliefde. Door deze vaderliefde zullen onze instabiele “mank lopende” jongens veranderen in krachtige, positieve en stabiele mannen. Pas dan zal de invloed van de vrouw helemaal tot haar recht komen. De betrokkenheid van alle vaders zal zorgen voor balans, harmonie en innerlijke rust, wat zal leiden tot een stabiel Suriname.
Emmy Hart (NLP-communicatietrainer en directeur van stichting Rumas)
