Daags nadat wij schreven over het weer over de schreef gaan van een hoge functionaris, die ook een aantal niet combineerbare en onmogelijke sporthoedanigheden heeft, leek er een rukwind vol agressie te hebben gewaaid op de velden waar onze jeugdspelers in de competities bezig waren. Het jeugdtuchtcollege van de SVB zou zware sessies achter de rug hebben. Aan vier jeugdspelers van Excelsior zijn straffen opgelegd van een jaar. Daarnaast moeten de ouders zich aanmelden bij de SVB, anders mogen deze jongeren ook niet binnen bij de accommodatie waar hoofdzakelijk de jeugdwedstrijden worden afgedraaid. Rond deze tijd mochten wij ook een tafereel aanschouwen dat in normale stedelijke gebieden met enig niveau van beschaving niet mag voorkomen. Uitgerekend bij Robinhood, een club met een indrukwekkende staat van dienst, raakten twee reservespelers slaags met elkaar en niet zomaar. Het was geen kleine schermutseling. De twee kerels bleven zodanig aan elkaar hangen, knijpen en trekken dat spelers en andere personen eraan te pas moesten komen om de twee kemphanen uit elkaar te halen. Beiden kregen de rode kaart. Omdat het een behoorlijke aanfluiting was tegen de voetballerij en tegen de club Robinhood, verdienen beide heren het dubbel en dwars dat ze en van het tuchtcollege van de SVB en van de club Robinhood, mooie additionele straffen voor hun onbeschaafdheid en onsportiviteit krijgen opgelegd. Dit incident en dat van Excelsior houden ons een spiegel voor. Kijken we naar de vier geschorste spelers, dan valt op dat de kinderen de arbiter flink hebben uitgescholden met het aanhalen van de onderdelen van zijn moeder en dat de arbiter een homo zou zijn. Het jeugdtuchtcollege wil deze jongens in principe ook niet op de tribunes hebben, omdat ze andere jongeren zouden kunnen aanzetten om ook verbaal geweld te plegen tegen de arbitrale leiding. De SVB zou er goed aan doen om te evalueren waarom zulke uitspattingen zich kunnen voordoen, vooral bij jeugdwedstrijden. De oorzaken zijn al bekend bij de gelederen van de jeugdcompetitie van de SVB, getuige de inhoud van een journalistiek verslag van een jeugdvergadering aan het begin van de jeugdcompetitie. Toen werd de opmerking door sommige verenigingen gemaakt dat het doel van de jeugdcompetitie niet helemaal duidelijk was. De vraag zou toen gesteld zijn of het gaat om het opvoeden van deugdzame burgers, het kweken van sporttalent voor de nationale sportbeoefening of het behalen van kampioenschappen door jeugdteams onder alle omstandigheden. De klacht zou toen zijn gedaan dat er jeugdclubs zijn die alleen maar aan kampioenschappen denken. Of de jeugdspelers later verworden tot criminelen en hosselaars maakt voor deze clubs niet veel uit. Bepaalde clubs zien bij zo’n resultaat een falen van de eigen organisatie. In elk geval is er geen bekende visie en missie van de jeugdafdeling van de SVB. In de kleine voetbalwereld doen bijvoorbeeld hardnekkig geruchten de ronde dat bepaalde teams op regelmatige basis corruptie plegen met ongerechtigde spelers. Heel vaak zou dat ongestraft gebeuren, ondanks mondelinge en schriftelijke protesten. Op de psyche van de hele spelersgroep die deel is van deze fufuru hebben deze praktijken een heel desastreuze invloed. Waarden en normen die van huis uit en op school worden aangeleerd, worden zodoende afgebroken. Agressief gedrag van spelers tegen arbiters is dan niet ver meer om de bocht. In de jeugdcompetitie denken wij dat het gaat om het opvoeden. Van dit opvoeden moet zowel de sportwereld als de gemeenschap in zijn algemeenheid profijt hebben. Tegen de achtergrond van dit doel is het onvermijdelijk dat de jeugdcompetitie heel professioneel wordt opgezet. De administratie moet heel goed op orde zijn. Spelers die ook in hogere klassen moeten uitkomen, moeten onderscheiden worden van de niet toegestane situatie dat oudere spelers in de categorie van jongeren spelers boren. Die situatie dreigt vaker te gebeuren is een veel gehoorde klacht. De administratie van de jeugdcompetitie waarin 75 teams deelnemen, vereist de betrokkenheid van niet één maar meerdere administrateurs. Maar ook wedstrijdcommissarissen moeten hierbij alerter zijn dan bij wedstrijden in de senioren sectie. Deze commissarissen moeten input geven voor de aanpassing van de opvoeding van de jonge spelers. Wedstrijdcommissarissen moeten niet lui zijn om te schrijven, ze moeten in staat zijn om te schrijven. De organisatie moet geïnteresseerd zijn in deze rapporten. Maar de SVB moet de spelertjes ook niet uitlokken met voortrekkerij van bepaalde clubs. Die klacht dachten wij ook gelezen te hebben tijdens de hierboven genoemde meeting. De arbiters in de jeugdcompetitie moeten geschoolde arbiters zijn die zich behoorlijk in correct Nederlands kunnen uitdrukken tegenover de jonge voetballers. Het moeten geen arbiters zijn die er puur zijn om geld op te strijken. Voorts moet er een intensieve communicatie zijn tussen jeugdclubs en de SVB. Zo moeten protesten behandeld worden, waardoor de cultuur van ongestraft scheef gaan, geen ingang vindt bij onze jongeren. Oneerlijke arbiters die toegestaan worden hele wedstrijden te fluiten, maken indruk op kinderen. Er is geen middel tegen corruptie in Suriname, is dan de boodschap. En, als jij aan de beurt bent mag je het ook doen, is een andere boodschap die post kan gaan vatten. Een ander niet te vergeten aspect zijn de trainers en bestuursleden. Bestuursleden moeten het toonbeeld zijn van eerlijk en degelijk gedrag. Trainers moeten goed opgeleid zijn. Nu is alles wat de training betreft overgelaten aan entiteiten die geen deel uitmaken van de SVB. Training van trainers is voor veel gegadigden erg duur. Vooral vrijwilligers zullen de stap niet ondernemen een trainers C-diploma te gaan halen. De SVB moet landelijk gesubsidieerde programma’s laten uitvoeren voor trainers. Het bestuur van de Surinaamse Voetbalbond moet meer aandacht besteden aan de jeugdcompetitie. Daar worden de komende generatie voetballers en burgers opgevoed. Een beter georganiseerde administratie, arbiters met een goede ontwikkeling die zelf ook hebben gevoetbald en een goede communicatie tussen SVB en jeugdclubs zal maken dat het jeugdtuchtcollege en de senioren tuchtcollege minder zaken te verwerken krijgen. Uiteindelijk zijn dan individuele sporters, de sportwereld en de gemeenschap de winnaars.
