‘Er werden lijken in trucks vervoerd’, weet Ramdew Gajadien zich nog te herinneren. Vandaag is het precies 23 jaar geleden dat hij zijn oudere broer, Mahadew Gajadien, verloor bij de zeer tragische vliegramp met het SLM-toestel ‘fajalobi’ dichtbij Zanderij, thans de Johan Adolf Pengel International Luchthaven. Zijn broer, die 58 jaar was, was een sociaal bewogen persoon. Zijn heengaan was een heel zware klap, vertelt hij. Zijn broer was voor een maand met vakantie naar Nederland. De ramp is op een woensdag gebeurd, herinnert Gajadien zich nog Voor het laatst had hij telefonisch tot zijn broer gesproken. ‘Hij belde mij vanuit Nederland. Hij hield van jagen. Hij zou woensdag komen en voor vrijdag hadden we gepland om te gaan jagen.’ Helaas is dat niet doorgegaan.
Op die bewuste morgen vertelde de echtgenote hem dat ze iets over een vliegramp had gehoord op de radio. Echter, ze wist niet waar het precies was gebeurd en welk toestel erbij betrokken was. Gajadien vertrok als elke dag normaal uit huis om naar het werk te gaan op het commissariaat. Daar aangekomen, vertelde de commissaris hem dat een SLM-toestel nabij Zanderij was neergestort. ‘Mijn broer zou met het vliegtuig komen’, zei Gajadien. Hij is toen meteen naar Zanderij gereden. Omdat de weg nabij Republiek afgesloten was, kon hij niet verder rijden. ‘Ik zag wel trucks met lijken, die vervoerd werden naar het mortuarium van AZ.’ Op dat moment had Gajadien nog hoop dat zijn broer misschien nog in leven zou zijn.
Vervolgens reed hij naar het mortuarium van het AZ, maar ook daar was de weg afgesloten. Te voet vervolgde hij toen zijn weg naar het lijkenhuis, waar niemand naar binnen mocht. Tot op dit moment koesterde hij nog hoop dat hij zijn broer levend zou terugzien. ‘Ik was onzeker, we wisten niet wie het allemaal overleefd hadden, dus dan blijf je hopen dat je broer tot een van de overlevenden behoort.’ Pas toen bekend was gemaakt dat een baby, een dame, een hond en nog enkele personen in leven waren, was het voor Gajadien duidelijk dat zijn broer er niet meer was.
Na tien dagen was het lijk geïdentificeerd. De lichamen waren namelijk verkoold. De identificatie vond plaats door een zoon van zijn broer die medisch student was op de Medische Faculteit. ‘Aan de hand van een horloge aan zijn arm wist hij dat het zijn vader was.’ Het lichaam is toen aan de familie afgestaan. ‘Mijn broer hield ervan om groenten te planten en koeien te kweken’, vertelt Gajadien. In het dagelijks leven was hij prijsinspecteur bij de Economische Controle Dienst, de ECD. Niet alleen op 7 juni maar altijd komen de herinneringen van zijn broer te boven. ‘De band tussen hem en zijn familie was heel goed. Zijn plotseling en tragisch heengaan was een heel zware klap voor ons.’
