Rijstproducent Leakat Mahawatkhan juicht het toe dat Chinese deskundigen de rijstsector zullen opkrikken met het ontwikkelen van een beter zaaizaad. ‘Ze kunnen met hun eigen kapitaal komen en proeven draaien gedurende een aantal seizoenen. Dat is goed, ik stel mij helemaal open om medewerking te verlenen en ben ook bereid om ondersteuning te verlenen. Ik ontvang ze met open armen.’ Echter, volgens de rijstproducent is er veel meer nodig dan zaaizaad alleen om de rijstsector tot ontwikkeling te helpen brengen. In buurland Guyana bijvoorbeeld bieden banken lage rentes van 6 % aan bij leningen. In Suriname ligt het rentepercentage tussen de 12 en 15 %, wat moordend is voor de rijstboeren. Ook oppert hij voor het invoerrechtenvrij en omzetbelastingvrij binnenhalen van machines en onderdelen. Dat is in Guyana al het geval. ‘Een starter kost hier USD 900, terwijl datzelfde product USD 500 kost in Guyana. De meeste rijstboeren gaan het daar kopen, je hoeft alleen met de boot over te steken.’ Mahawatkhan betreurt het ook ten zeerste dat de after sale service na de koop van machines veel te wensen overlaat. ‘De firma’s verkopen alleen de machines. Wanneer iets defect is, moeten we de onderdelen zelf laten halen uit het buitenland.’ De firma’s zijn niet bij wet verplicht om de bijbehorende onderdelen ook ten verkoop aan te bieden, stelt de rijstproducent. Dit heeft als resultaat dat steeds de rijstboer het gelag moet betalen.
Verder vindt Mahawatkhan het heel jammer dat ondernemen in Suriname met de dag moeilijker wordt. ‘Ondernemen is momenteel een vies woord in het land. In de rijstsector vooral hebben we te kampen met een tekort aan arbeiders. Mensen die niet eens een volle zin in het Nederlands kunnen spreken, leven met de droom ooit eens op een politiek podium te staan of parlementariër te worden.’
Asha Gajadien-Bhagwat
