Geen beeld, geen geluid van minister Ismanto Adna deze week. Na een flitsende start waarbij hij ons allen de welbekende cd voorhield en met populistische kreten zwaaide is het ineens helemaal stil. Daar heb ik het de vorige week uitgebreid over gehad. Wat ik zo frappant vind, is dat slechts enkele dagen na zijn oorlogsverklaring tegen kinderarbeid het bericht in de media kwam hoe kinderarbeid schrikbarende vormen heeft aangenomen te Albina. Soms word je in het leven direct afgestraft voor je enthousiasme. Dat is het geval met minister Adna. Er is toch een leerplicht in ons land zou je denken. Waarom heeft niemand tot nu toe ingegrepen. Nu hebben we een ernstig probleem daar leerplichtigen te Albina zich schuldig maken aan diefstal en mishandeling.  Het parlement heeft toch heel voortvarend enkele wetsproducten de deur doen uitgaan. Maar dit ernstig sociaal probleem welk veel ellende teweegbrengt en ons geld en zelfs levens kost, daar lijkt de wetgever zich niet veel van aan te trekken. Minister, nee toch. Waarom hebt u na het verschijnen van dit zeer verontrustend bericht toch nog de kaken stijf op elkaar gehouden? U hebt zelf dit sociaal verderfelijk probleem tot uw primaire beleidsissue gemaakt. Weet u, die kleine durf-al Julian With heeft gelijk wanneer hij stelt dat marronleiders niets voor hun electoraat doen. Zichzelf en hun naasten en geliefden verrijken dat is een vaststaand feit; waarschijnlijk hoort dat zo bij tribale gemeenschappen. Zijn er te Albina, na de ‘vriendenoorlog’, stabiele instituties ontstaan. Ik dacht het niet. De zogenaamde politieke leiders zijn agressief. Ze zijn geneigd de emoties hun beloop te laten en als mensen de schoolbanken niet koesteren komt men niet verder dan verbale scheldkanonnades en bedreigingen. Wat denkt u over hoe jongeren gaan reageren. Zij nemen maar  al te graag foutief gedrag over. Dat is logisch. Ook de voorzitter van het parlement deed er laconiek over toen zij vanuit haar troon het debat niet aankon en terug beet door te bedreigen. Het patserig gedrag van die zogenaamde leiders hebben tot gevolg een enorme drang van de jeugdigen om hun materiële verlangens ten koste van alles en iedereen te bevredigen. Suriname wordt geteisterd door een foute politieke elite en dat is niet een fenomeen van vandaag alleen. De lakse houding van de politiek en onwil vanuit de overheid heeft gemaakt dat we nu met de gebakken peren zitten. In tegenstelling tot DNA-voorzitter ben ik wel de mening toegedaan dat principes in de politiek essentieel zijn, ook al is het maar om het geloof in de politiek terug te brengen. Principes geven je ook een karakter in het leven en het stelt je in staat om wederzijdse handelingen te herkennen en waarnodig door te voeren of eventueel na te laten. Principes zijn elementaire beginselen bij het opvoeden van de jeugd. Ook in het kader van het vormen van een politieke ideologie. Het doet pijn om te moeten aanschouwen dat de gemiddelde volksvertegenwoordiger deze talenten ontbeert. Ach als een ieder een animeerhuis kan binnenstappen zonder legitimatie, wat wilt u dan als eindresultaat? Als onze cultuur wordt besmet en ontwricht door moreel verpauperde mensen uit Brazilië, die ons nu bewijzen hoe slap we niet zijn door onze gastvrijheid te misbruiken en ons te beroven en te vermoorden. Zie alweer een bewijs dat de overheid niet voor ons is. Neen, de politieke elite van Suriname doet me denken aan neofascisten die de democratie van binnen uithollen met het doel de democratie te doen imploderen, en dat is laatstelijk nog gebeurd, alleen zijn onze intellectuelen niet in staat de symptomen ervan te identificeren. Nu is de samenleving totaal verdeeld. Jammer dat er gasten hier rondlopen die hoogstwaarschijnlijk voor poen bereid zijn olie op het vuur te gooien. Het is schandalig. Maar niemand die er wat over zegt of mooier gezegd: geen haan die ernaar kraait. Geloof mij nou maar wanneer ik nu al vaststel dat bij de komende verkiezingen er een machtsverschuiving zal plaatsvinden en dat politici binnenkort rancuneus met hun bijltjesdag gaan beginnen. En zo gaat het leven in ons dorp Suriname door. Ons land, waar men tegenwoordig het voetballen zelfs is verleerd, gezien de oorwassing die Inter Moengo Tapoe heeft gehad van een Haïtiaanse tegenstander.  Op alle fronten werd de landskampioen afgetroefd. Heel erg was het dat men conditioneel te kort schoot. Dan hoor je mensen de stelling poneren dat voetbal bij ons is achteruitgegaan als gevolg van de economisch zware tijden; alsof de Haïtianen, bekend als het armste land van dit halfrond, het zo goed hebben. Weet u wat teams uit de regio ons leren? Zij wijzen ons terecht op onze foute mentaliteit. Zij laten ons zien hoe lui we zijn. Zij drukken ons met onze neus op de feiten. In de internationale sport word je keihard daarop afgerekend. Ik wens tot slot voor vandaag, de SVB heel veel plezier met hun professioneel bondskantoor en hun amateursstatus, welke ze zo koesteren.
[email protected]
