De nieuwe minister van Justitie en Politie heeft in zijn eerste openbare speech duidelijk aangegeven wat zijn houding is met betrekking tot de criminaliteit. Dat is een veel betere start dan die van de vorige minister. Deze laatste liet zich afleiden door zijwegen die je niet moet bewandelen wanneer je het hebt over de aanpak van de criminaliteit. De lijn moet duidelijk en helder zijn, vooral voor de buitenwacht. Overigens is het opmerkelijk dat de minister behoorlijk streng keek toen hij de wacht inspecteerde. We hopen dus dat het raak is en dat er veranderingen komen in het beleid aangaande de veiligheid. Opvallend was de stijl waarin de minister zich richtte tot de manschappen. De minister heeft in zijn toespraak duidelijk de vinger gelegd op een aantal zere plekken. Hij is niet bagatelliserend geweest over het veiligheidsvraagstuk. Hij haalde aan de situaties die het leven en de gezondheid van de burgerij in indringende mate aantasten. Hij had het over de criminelen die hard werkende mensen beroven. Voor die mensen is het oppassen geblazen; dat liet de bewindsman duidelijk blijken. Ook werd aangehaald het rijgedrag van vele burgers op de Surinaamse wegen. Met betrekking tot dit laatste willen we weer constateren dat er nog een heleboel te doen is. Er zijn praktische zaken die de politie niet kan aanpakken, soms mede door gebrek aan een gericht beleid en/of op maat gesneden wetgeving. Een voorbeeld daarvan zijn de donker gemaakte ruiten, waardoor moeilijk te zien is wie allemaal achter het stuur en in een auto zit en wat er in de auto aan toelaatbaar en ontoelaatbaar gedrag plaatsvindt. De regels over het tinten van de ruiten zijn al enkele jaren aan de orde, en nog steeds rijdt een deel van de burgerij met getinte glazen die wel illegaal lijken. Een andere aangelegenheid vormen de grote muziekboxen die in de achterbak van de auto’s worden geïnstalleerd. Er wordt in Suriname heel hard muziek afgespeeld op de openbare weg, zelfs sommige politieagenten maken zich schuldig hieraan van en naar het werk. Dit zorgt voor verstoring van de orde en rust in buurten. Bovendien kan het geheel een gevaarzettend karakter hebben. Men mag honderden muziekboxen in de auto hebben, maar men mag een bepaald aantal decibellen niet overschrijden. De politie treedt in deze gevallen niet op en voor het geval er geen wetgeving is, wordt er evenmin wetgeving geïnitieerd door de politie. Een andere zaak zijn de zogenaamde drukpijpen op de uitlaatkleppen van de auto’s. Die zorgen voor overlast en verstoring van de openbare orde en rust. Zowel de muziekboxen, de donkere ruiten als de drukpijpen duiden op een ding: een roekeloze rijder die baas is in eigen wagen en daarmee het recht neemt om ook te doen wat die hebben wil op de openbare weg. Harde muziek en de onzichtbaarheid voor de buitenwereld drijven burgers om het gaspedaal verder in te drukken, om een snelheidsduivel te worden. De politie laat duidelijk uit statistieken blijken dat veel aanrijdingen de snelheid als oorzaak hebben. De politie moet in het verkeer het voorbeeld geven, ook wanneer de agenten in burger zijn of in uniform met hun auto van of naar het werk gaan. De politie moet optreden vanuit een stukje overtuiging, ze moet de verkeersregels serieus nemen.
Een ander fenomeen waaraan de politie en dus ook deze minister zijn handen vol aan zal hebben is het massaal negeren van het zebrapad. Het lijkt alsof zebrapaden uit de mode zijn geraakt. Weggebruikers moeten lang staan voordat een auto stopt om de gelegenheid te bieden tot oversteken. Veel burgers letten niet meer op zebrapaden. Soms wordt er zo hard gereden op straat, dat stoppen zou betekenen dat een kettingbotsing ontstaat. Het komt ook vaker voor dat autorijders over het zebrapad rijden, terwijl voetgangers bezig zijn over te steken. Recentelijk hebben schoolleiders en kleine verkeersbrigadiertjes hierover geklaagd.
De minister heeft zijn focus op het verkeer duidelijk kenbaar gemaakt. Daarbij moet de situatie rondom de bromfietsers niet worden verwaarloosd. De huidige minister zal de derde minister op rij worden die zich zal moeten buigen over het zogenaamde bromfietsrijbewijs. Het is al twee ministers niet gelukt om maar iets op dit stuk te doen. Bromfietsers komen veel om in het verkeer. Bromfietsers zijn wereldwijd kwetsbaar omdat ze o.a. heel gemakkelijk passen in dode hoeken en achter bepaalde ondoorzichtige plekken van auto’s. Wij merken echter dat bromfietsers niet veel aan hun gedrag hebben veranderd. Vooral op kruispunten merken wij dat bromfietsers gewoon voorbij racen, zonder in hun eigen belang vaart te verminderen. Ze letten nagenoeg niet op hoe de meer ‘gevaarlijke’ auto’s zich op de weg moeten manoeuvreren.
De berovingen die worden nog regelmatig gepleegd. De boodschap van de nieuwe Juspol-man schept verwachtingen op dit gebied. Als de minister zal voortbouwen op zijn verkondigde aspiraties, zal het leven van de politieman niet meer zijn zoals het was. Hij zal het zeer druk krijgen.
