Na mijn laatste artikel over onderwijsbeleid en het functioneren van Raymond Sapoen – de huidige en gaande minister van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) – kregen we onlangs te horen dat de minister weggepromoveerd wordt naar het ministerie van Sociale Zaken & Volkshuisvesting. Wie schetst mijn verbazing toen ik uit het onderwijsveld vernam dat er coupplannen worden beraamd, om voor nog grotere problemen en chaos te zorgen op het onderwijsvlak in Suriname. Als de tekenen zich niet bedriegen, heeft Eddy Jozefzoon, onze turbominister zonder portefeuille en topadviseur van de president en vicepresident, iets zeer schadelijks in voorbereiding voor de gehele natie en het onderwijsveld. Omdat hij waarschijnlijk zelf geen minister met portefeuille kan worden met zijn 74 jaar, schuift hij een pionnetje naar voren, een zekere Shirley Sitaldin, die het karakter heeft van een turbosecretaresse die Nederlands heeft gestudeerd aan het IOL en zoals wordt beweerd ook aan de Universiteit van Amsterdam. Voor zover ik heb begrepen, is de bul behaald aan de hiervoor genoemde universiteit, nog niet boven water gekomen.
Als je zo het bovenstaande in beschouwing neemt, denk je bij jezelf “ Have a heart, wat moeten wij met een dergelijke figuur op het ministerie?†Een ministerie dat als je het mij het vraagt, ernstig wordt bedreigd met haar voortbestaan, na alle wantoestanden vanaf Hiwat tot Sapoen. Want laten we eerlijk zijn: als morgen een bom valt op de gebouwen van het Minov, dan zal het onderwijsveld er niets van merken. De afgelopen jaren hebben de problemen zich opgestapeld bij dit ministerie en alle actoren in het onderwijs zijn in rep en roer. Als klap op de vuurpijl wordt dan zonder een fatsoenlijke screening iemand geplaatst zonder ervaring met het onderwijsbeleid en zeker zonder niet voorzien te zijn van de nodige managementkwaliteiten om dit gigantisch ministerie te leiden? Erg kwalijk vind ik het brein achter deze vinding. Een incompetent poppetje naar voren plaatsen waar op de achtergrond een fossiel aan de touwtjes trekt? Wat voor verstand heeft een Eddy Jozefzoon eigenlijk van onderwijs. Voor zover ik weet, heeft hij jaren geleden gewerkt op het ministerie en was hij op de Kweekschool verwikkeld in een kwestie, waarbij aan studenten werd geleerd dat God niet bestaat. Heeft hem toen in grote problemen en de nodige verlegenheid gebracht bij de ouders van zijn toenmalige studenten. Dezelfde Jozefzoon, die samen met Ronny Brunswijk heeft gezorgd dat structuren en infrastructuur in Suriname werd kapotgeslagen tijdens de binnenlandse oorlog. Toen nog als lid of leider van een of andere vrijheidsbeweging, die zijn basis in Nederland had en ook door instellingen in dat land werd gefinancierd. Nu mag hij een presidentiële commissie leiden van president Bouterse. Maar, wat is nu de eigenlijke output van deze commissie? Hebben ze bewerkstelligd om de huidige minister te verjagen? Het pionnetje van Jozefzoon komt voort uit de taskforce en zorgt heel goed voor Jozefzoon, vandaar die vriendschap om haar benoembaar te presenteren op een dienblad aan de president. Zo worden ministers tegenwoordig in deze plantage geballoteerd. Voor zover ik weet, is het onderwijsveld van deze voordracht helemaal niet op de hoogte, laat staan dat men die mevrouw uit die wereld kent als onderwijsdeskundige.
Wat een misselijk makend scenario voor het onderwijs in Suriname. Zijn we ondertussen zo diep gezakt en enge persoonlijke belangen op de voorgrond stellen in plaats van de ontwikkeling van de natie en de ontwikkeling van de man power voor de toekomst? Vakbondsleiders Valies en Nerkust, pas op je zaak, want nu pas komt de ellende echt op het Minov. De vraag wat bij mij opkomt, is wat er eigenlijk aan de hand is met onze politiek en de bestuurders in de cockpit van de NV Suriname. De NDP, bij monde van mevrouw Jenny Simons en de huidige president, heeft voor en tijdens de verkiezingen moord en brand geschreeuwd over hoe belangrijk men onderwijs vindt en wat is het resultaat? Een kandidaat wordt naar voren gehaald voor het politiek leiden van het Minov die het grootste deel van haar leven zich bezig heeft gehouden met de Taalunie, op het IOL met Nederlands en caissière in de winkel van haar man?
Het lijkt alsof het ministerie van Onderwijs weer het sluitstuk wordt van de herschikking binnen het kabinet Bouterse voor de tweede helft van deze regeringsperiode. Van deze kant doe ik een beroep op onze president om nog eens goed na de denken over een kandidaat met bewezen kwaliteiten om het Minov toe te vertrouwen. Denkt u aan de toekomst van ons onderwijsbestel en van onze kinderen en kleinkinderen. Trouwens, ook u heer president heeft nog schoolgaande kinderen, de toekomst van ons geliefd Suriname van morgen. Laat u niet hetzelfde overkomen als bij het falen van Wonnie Boedhoe, want deze keer slaat het zaakje gegarandeerd te pletter. Er resten nog amper twee jaren voor goed beleid van deze regering. There’s no time to lose met onkunde en amateurisme, op welk ministerie dan ook. Daarvoor zit deze regering reeds genoeg met brandhout en hout dat niet wil branden. En daarmee bedoel ik ministers die totaal geen ontwikkelingsvisie hebben en vaak hun linkerhand niet van hun rechterhand kunnen onderscheiden.
Mr. drs. Guillermo Samson, jurist/econoom
