Earth Hour is een jaarlijks evenement dat zo zoetjes aan ingeburgerd aan het raken is in Suriname. Alhoewel dit jaar op het volksniveau weinig besef aanwezig is geweest vanwege een ogenschijnlijk mindere public relations vanuit de milieuafdelingen van de overheid. Earth Hour ontvouwt zich op elke laatste zaterdagmiddag van de maand maart. De activiteit draait voornamelijk erom dat de wereld door energieverbruik te verminderen aantoont aandacht te hebben voor het milieu en het voortbestaan van de Aarde. Energieopwekking (elektriciteit) gaat vaak gepaard met verbranding van olie. Dat is over het algemeen milieuvervuilend. In Suriname wordt energie ook opgewekt met brandstof. De nadruk bij Earth Hour ligt niet allen bij de huishoudens, maar ook bij het bedrijfsleven die grootverbruikers zijn van energie. Dat is niet voor niets als het gaat om een bijdragen aan de staatskas, maar niet goed voor het milieu. De milieuvervuiling is de hoofdoorzaak van de opwarming (global warming) van de Aarde. En het draait om de opwarming. Elektriciteitsopwekking voor huishoudens en business veroorzaakt het ontstaan van broeikasgassen. Dit zijn gassen die de Aarde omgeven als een mantel en ervoor zorgen dat de hitte van de zon niet genoeg wegkaatst. Het houdt de teruggekaatste zonnestralen gevangen, waardoor de Aarde warmer wordt. Daar houdt het niet op. We hebben een noordpool en een zuidpool met veel ijs. Door de opwarming gaat het ijs smelten en gaat het water van de zeeën hoger staan. Veel landen die aangrenzen aan zee zullen zwaar te verduren hebben van deze zeespiegelstijging. Als er geen maatregelen worden getroffen, zullen grote woongebieden onder water liggen. Daarnaast kan veel landbouwgebied door verzilting onbruikbaar worden. Dit zijn de simpel uit te leggen gevolgen van global warming. Maar ook drinkwater zal schaars worden en de loop van rivieren zal veranderen. Er is voorspeld dat er veel gewapende conflicten zullen ontstaan vanwege de milieuveranderingen en om water. Wat de zeespiegelstijging betreft, is het enkele jaren bekend dat Suriname behoort tot de top-5-landen die onder de ontwikkelingslanden het zwaarst te verduren zullen hebben van de klimaatsverandering en de zeespiegelstijging. We doen wel mee aan de wereldwijde mode van ‘Earth Hour’, we willen er ook bij horen, maar hoe hoog staat de zeespiegelstijging en de top 5-positie van Suriname op de agenda van deze regering? Welke maatregelen is de regering aan het treffen en welke maatregelen en programma’s zal ze nog uitvoeren om de voorspelde schade tot een minimum te beperken? Welke gebieden zullen het meest getroffen worden en op welk termijn. Is de regering al bezig met de bewoners van deze woongebieden en de business die daarin voorkomt om te praten over een aanpassingstraject? We merken niet veel actie vanuit de overheid, of als de acties gaande zijn dan weten de bewindslieden het niet waarom het om gaat, want ze praten er nooit over. Het lijkt alsof men nog niet gelooft in wat is voorspeld. Wat gaat er op dit stuk uit van Nimos en de milieuafdeling van arbeid. Bekend is dat er heel veel internationale conferenties door de milieuambtenaren worden afgelegd, waarschijnlijk vaker gesponsord vanuit internationale milieuorganisaties. Het wordt een tijd om te checken wat de output is van het ministerie dat verantwoordelijk is voor het milieu (ATM) en de afdeling waarvan gemeld is dat het nu een directoraat is. Overigens moet gemeld worden dat men regelmatig in het nieuws is en dat ook behoorlijk wat gebabbeld wordt. Maar veel boodschap is niet te destilleren. Er worden in interviews en mediaoptredens heel veel Engelse termen gebruikt, en dit gebeurt over het algemeen om de eenvoudige man te weerhouden om te beoordelen en te verifiëren wat het gewicht is van wat gezegd wordt. Het gaat veel om baselinestudies en rapporten bestemd voor de buitenwacht. In huis wordt er heel weinig uitgericht, of het gebeurt in het diepste geheim. Over dit laatste vinden we dat het onredelijk is om problemen zoals kwikvervuiling en andere vergiftiging van het milieu in het binnenland, zoveel wordt geventileerd in de media door belanghebbende partijen, maar dat het verantwoordelijke milieudirectoraat muisstil is en geen raad weet. Ondanks zoveel buitenlandse inzichten die men opdoet. Het is bekend dat in de diplomatieke betrekkingen die Suriname heeft, ambassadeurs de aanpak van de kwikvervuiling heel hoog op de agenda hebben staan. Alleen, in Suriname is de regering niet in staat om hulp te accepteren en problemen aan te pakken. Er zijn geen sterke milieulobby’s in Suriname. Bescherming van het milieu staat ook niet hoog aangeschreven bij de bevolking, omdat Surinamers niet goed zijn geworteld in Suriname. Men trekt van de Surinaamse bodem zo veel men kan. Iedereen geniet van de rijkdommen en als Suriname onleefbaar wordt, geen nood dan, want we kunnen toch wel verhuizen naar Nederland of USA. Kennelijk is dat de gedachte waarom niemand zich zorgen maakt. In het natraject van Earth Hour geven het Milieudirectoraat van een diepe onvoldoende. Het gaat niet alleen om seminars en summits bijwonen, het draait niet om de Engelse uitdrukkingen die men niet wil vertalen, het gaat dames en heren om de oplossingen die men moet aandragen voor o.a. de milieuverkrachting in het binnenland. Het zijn buitenlandse organisaties die de alarmbel luiden. U bent met uw ogen teveel gericht naar buiten, waar de conferenties plaatsvinden die geen impact hebben gehad op Suriname.
