De kwestie amnestie houdt de afgelopen week vrijwel alle Surinamers bezig. Delen van de bevolking zijn voorstander, anderen zijn tegenstander hiervan. Maar wat duidelijk is, is dat het voor grote verdeeldheid zorgt in ons land.
Er zijn tal van politici hierover aan het woord geweest in de afgelopen periode. Tal van meningen zijn naar voren gebracht en verscheidene uitspraken zijn er gedaan (vaak onsamenhangend gebrabbel, maar dat is mijn persoonlijke mening en laat ik nu dus buiten beschouwing). Er was daarbij een bepaald interview welke was afgestaan aan een televisiejournalist, en wel door een der parlementsleden die het initiatiefwetsvoorstel hebben ingediend, die mij danig tegen de borst stuitte. Deze goede meneer heeft aangegeven dat het hier gaat om een wetsvoorstel dat al in 2007 was ingediend door de toenmalige oppositie en nu nogmaals is ingediend, dit is overigens correcte informatie. Verder geeft het geacht lid van ons parlement aan dat een volksraadpleging of referendum niet nodig is bij het nemen van zo een zwaarwichtige beslissing en als reden hiervoor haalt hij de verkiezingsuitslag van 2010 aan. Deze zou moeten bevestigen dat de meerderheid van ons volk achter deze beslissing staat, omdat het mede aan hen te danken is dat deze regering momenteel aan de macht is.
Dit is een uitspraak die ik zeer interessant vind. Het heeft ook ertoe geleid dat ik ook naar de verkiezingsuitslag ben gaan kijken. Ik heb het boek van de heer Hardeo R. Ramadhin, de dynamiek in de politiek deel 2, opengeslagen. In dit boek zijn resultaten van de verkiezingen van 25 mei 2010 nauwkeurig weergegeven. De resultaten geven aan dat er in totaal 237.499 geldige stemmen zijn uitgebracht, waarvan 95.482 naar de Megacombinatie zijn gegaan. De Megacombinatie was met dit aantal zondermeer de grootste partijcombinatie.
Maar nu komt het punt waar ik de uitspraak van het geacht parlementslid betwist, want hij gaf aan dat er geen volksraadpleging nodig is, omdat zij de meerderheid van het volk achter zich hebben en het deel van het volk dat op ze heeft gestemd, slim genoeg is om te weten dat bij eventuele verkiezingswinst dit wetsvoorstel ingediend zou worden. Hiermee ben ik het ook bijna helemaal eens, behalve een cruciaal woord in het geheel, dat is het woord meerderheid, want met 95.482 stemmen vertegenwoordigd de Megacombinatie 40.20% van het kiezersvolk en voor het gemak zullen wij dan aannemen dat dit ook 40.20% van de samenleving is. Maar dit is verreweg niet de meerderheid. Bijna 60% van de samenleving heeft niet gestemd op deze combinatie. Deze groep van bijna 60% is de werkelijke meerderheid.
De Megacombinatie heeft na de verkiezingen een coalitie gevormd met de A-Combinatie (4,67%) en Volksalliantie (13.03%) en zodoende is er een meerderheid ontstaan in het parlement en ook hebben zij een meerderheid van het volk achter hun regering gekregen die bestaat uit 57,9% van de samenleving. Maar wie zegt dat de achterban van de Volksalliantie en die van de A-Combinatie het eens zijn met deze wet? Immers zijn het deze 2 partijen geweest die in 2007 het initiatief wetsvoorstel van de toenmalige oppositie hebben verworpen, want het parlement stond onder leiding van de heren Somohardjo (VA) en Allendy (toenmalige A-Combinatie) en het zijn deze heren geweest die deze wet niet op de agenda hebben geplaatst.
Is hun achterban opeens van mening veranderd? Of hebben zij hun achterban wel geïnformeerd over een eventuele initiatiefwet betreffende de amnestiekwestie tijdens hun verkiezingscampagne? Want ik heb de verkiezingscampagnes van 2010 redelijk goed gevolgd, maar heb geen enkele partij en/of combinatie ooit horen praten over amnestie of wijziging van de amnestiewet.
Kavish Partiman
