Sharmila Mansaram: ‘Strey de’f strey :een laffe vertoning’

Gewezen parlementariër, Sharmila Mansaram heeft goede nota genomen van alle opvattingen. Haar conclusie is dat de indieners van het wetsontwerp absoluut geen enkele indruk hebben kunnen maken op haar, vanwege het absolute gebrek aan kennis en inzicht in de materie, maar ook vanwege het feit dat politieke loyaliteit de enige drijfveer is geweest voor hen. Ricardo Panka, die volgens Mansaram duidelijk geen kaas heeft gegeten van wet en recht c.q. regelgeving, heeft het van kwaad tot erger gemaakt door op de bijeenkomst op het plein in zijn spreekbeurtje in de ruimte aan te geven dat het duidelijk is gebleken dat de indieners het recht aan hun zijde hebben. “Waarschijnlijk bedoelt hij ‘bermrecht’, want elke ander stukje regelgeving verzet zich tegen de ontwerpwet zoals door de indieners ingediend.”
Mansaram meent dat deze NDP-coalitie en de regering zich verder ongeliefd en ongewild hebben gemaakt bij het volk, dat elke dag moet ploeteren om aan de kost te komen, een huishouden te runnen en het hoofd boven water te houden. Elke dag brood en melk kopen, is op zichzelf al een opoffering geworden voor vele gezinshoofden. Dat onder deze omstandigheden ambtenaren worden gedwongen naar het Onafhankelijkheidsplein te gaan, om zogenaamd steun te betuigen aan moordverdachte Bouterse, is bizar. Erger is de wijze waarop president Bouterse in zijn maatpakje probeerde de blindelingse volgelingen toe te spreken. Het is regelrecht onbeschaamd om aan te horen dat hij het volkslied misbruikte daarvoor: ‘strey de’f strey’. Mansaram waande zich in de jaren tachtig, waarin deze leuze elke keer weer gescandeerd werd om de toehoorders op te zwepen, zogenaamd de nationalist uithangende.
Terwijl Bouterse de hele tijd beweert dat er verzoening en vrede moet komen, roept hij plotseling nu mensen op om de strijdbijl op te graven. “Wat hij verder aangeeft, is dat hij ontwikkeling en welvaart heeft beloofd, maar dan moet hij eerst amnestie krijgen voor de moorden die hij heeft gepleegd. Hij drijft met andere woorden koehandel met het volk, dat al zo lang getart wordt. Wat een misselijkmakende vertoning van iemand die geacht wordt staatshoofd van een land in ontwikkeling te zijn.” Mansaram zegt zich geschaamd te hebben voor de vertoning van deze president bij wie het alleen maar om zijn eigen huid te doen is. En daarbovenop stak hij een wazig verhaal af over amnestie dat hem niet deert, maar dat de rechtszaak een opgezette zaak is vanuit Nederland en dat hij daarom amnestie zoekt. Absurder kon het volgens haar niet, want de rechtszaak is een Surinaamse aangelegenheid, van de Surinaamse rechterlijke macht en waarbij Surinaamse rechters betrokken zijn. Waarom Bouterse zich bedient van allerlei leugens en zich in allerlei bochten wringt om zijn amnestie-bedeltocht te rechtvaardigen, is inmiddels heel erg duidelijk voor een ieder: de waarheidsgetrouwe getuigenis van Rozendaal, waaruit eindelijk onomstotelijk is komen vast te staan dat Bouterse zelf de trekker heeft overgehaald. Ooit heeft zij in ABC Actueel aangegeven ervan overtuigd te zijn dat Bouterse himself de trekker heeft overgehaald. Zoveel jaren na dato heeft Rozendaal slechts bevestigd dat het zo is geweest.
Mansaram zegt dat wanneer je een moord hebt begaan, je dan ook voor de consequenties moet instaan en niet proberen te schuilen achter enkele volgelingen. Het niet hebben van quorum om de vergadering te kunnen aanvangen, is alvast een teken aan de wand, maar de meningen van maatschappelijke groeperingen, religieuze organisaties, vakbonden, mensenrechtenorganisaties en -activisten, juristen, journalisten, intellectuelen, academici en de gewone burgers moet een vingerwijzing zijn dat het roer van deze coalitie om moet. Zo kan het in ieder geval niet verder. Bouterse wenst ons totale volk op te offeren voor zijn eigen hachje en dat kan het volk nimmer toestaan. Politici met een geweten kunnen nimmer meewerken aan de ingediende wijziging van de Amnestiewet, aangezien het indruist tegen moraal en ethiek, het geweten van de natie, het gebruik, de conventies, de grondwet  en internationale verdragen.