Na 37 jaar onafhankelijkheid (in het Hindostaans zegt men ‘ádjádi’ en in het Javaans merdeka), na 37 jaar bevrijding van de koloniale machthebbers, na 37 jaar goed onderwijs en goede vorming in de Republiek Suriname, na 37 jaar goede geestelijke en morele vorming gehad van de onderwijzers, leraren, politici, geestelijke leiders, vakbondleiders en alle andere sociale werkers in dit land, zijn wij als natie geen stap vooruitgegaan. Integendeel proberen bepaalde politici (althans een zichtbare politicus in de Republiek Suriname, anno 2012) ons terug te brengen naar de diepere koloniale periode of beter gezegd naar het denkpatroon van het oude Romeinse en Griekse tijdperk. Om het Romeinse volk zoet te houden en hun átmá (ziel) om te kopen, organiseerden de machthebbers ‘spelen’ (Olympische) en gaf hen ook voedsel (graan en koren), waardoor ze altijd trouw bleven. Dus met brood en spelen werd de patronagepolitiek in stand gehouden. De geschiedenis herhaalt zich, zegt men vaak. Gelukkig hebben de meeste politici van de NDP, de VHP, de NPS, de SPA, de DA-91 die periode voorgoed afgesloten, maar een bepaalde politicus probeert dat patronagesysteem weer in te voeren en heeft tijdens de afgelopen verkiezingen in bepaalde districten redelijk succes geboekt. In deze moderne tijd zijn bepaalde politici nog blijven steken in het denken van het oude Romeinse en Griekse tijdperk, maar doen het tegenwoordig op een andere, zeer geslepen, sluwe en goed uitgebalanceerde manier. Zij geven tegenwoordig pakketten (rijst, sardines, aardappelen, bruine bonen etc.) en organiseren festivals (zangcontesten) en delen cadeautjes uit om het patronagesysteem voort te zetten.
Schaamteloze vertoning in Nickerie
Ik ben altijd trots geweest op dit Surinaamse volk, maar in het bijzonder op de Nickerianen. Wij hebben altijd respect getoond voor ouderen, voor onze onderwijzers, voor onze geestelijke leiders en voor politici die zich voorbeeldig gedragen hebben. Hun namen zullen in de Surinaamse historische boeken een waardige plaats krijgen. Onlangs las ik via een lokaal nieuwsmedium dat de voorzitter van de Pertjajah Luhur heel trots is op het Nickeriaanse volk (na enkele weken in Indonesië doorgebracht te hebben). Hij wil het Surinaamse volk tillen naar een hoger niveau. “Wij moeten respect tonen voor moeder, voor onze vrouwenâ€; “we zijn allemaal Surinamers†en nog meer van die mooie verhalen die wij van hem gewend zijn. Wij kunnen ons nog heel goed herinneren dat de toenmalige minister van Sociale Zaken (2010-2015) om een seksschandaal als minister moest opstappen. Deze politicus gaat verder en beledigt een grote doelgroep en wij zeggen niets. In de tekst van het aangehaalde nieuws staat letterlijk geschreven: “Somohardjo is Hindostaanse achterban erkentelijkâ€. Deze doelgroep (Hindostanen) heeft voor een zetel gezorgd in Nickerie. Die achterban was goed vertegenwoordigd op zijn bijeenkomst. Hij heeft de Nickerianen een pakket gegeven. Hij was erg erkentelijk vooral naar de Hindostanen toe. Zonder deze doelgroep (Hindostanen) had hij die ene zetel in Nickerie nooit behaald. Deze uitspraken moeten wij in groter verband bekijken. Politici weten wel hoe zij op de gevoelens van de mensen moeten inspelen. Elke Surinamer is vrij in zijn of haar politieke keuze. Politieke partijen hebben tot taak het Surinaamse volk te verheffen; hen te leren door eigen inspanning vooruit te komen, morele waarden en normen hoog te houden, hen te leren om niet onderdanig en afhankelijk te zijn, om hard te werken en om hun kinderen een goede vorming te geven. Politieke leiders moeten proberen via positieve voorlichting, via scholing, hun achterban te vergroten en niet continu pakketten uit te delen. Ik heb de voorzitter van de NDP nooit horen zegen dat hij de Hindostaanse achterban erkentelijk is dat hij zoveel extra zetels gehad heeft. Hij is toch op een fatsoenlijke manier bezig voorlichting te geven om zijn partij groter en sterken te maken.
Velen hebben deze verfoeilijke methode eerder gebruikt om de zielen van de kiezers in Suriname te kopen. Laat mij de verkiezingsresultaten van 2010 weer voor de geest halen. De politieke partij de BVD (niet onaangenaam bedoeld), heeft tijdens de verkiezingen van 2010 veel pakketten verdeeld in het binnenland en ook in het kustgebied. De kiezers hebben de BVD politiek flink afgestraft. Ik ben als politiek analist, vooral bijzonder trots op de kiezers van Coronie, Marowijne, Sipaliwini, Brokopondo en Para, waar de kiezers het relatief veel slechter hebben dan de Nickerianen. Deze kiezers van bovengenoemde districten hebben hun ziel niet verkocht voor een pakket. Zij hebben hun politieke waarden en normen hoog gehouden en zijn niet gezwicht voor een pakket, een cadeautje, een belofte of een buitenboordmotor. Een pakket van enkele dollars is binnen enkele dagen op. Als rasechte Nickeriaan roep ik alle Nickerianen op om hun zielen niet voor een pakket te verkopen. Jullie moeten je niet laten pakken door een meneer die geen ontwikkelingsvisie heeft en al twee jaren de wereld rondreist om investeerders aan te trekken, zonder resultaat. De voorzitter van de Pertjajah Luhur heeft met zijn pakketten de trotse Nickerianen zwaar beledigd en vernederd en heeft op hun ziel getrapt. Uw ziel is niet te koop voor een pakket. Hij heeft dat ontwikkelingsniveau niet om u te “pakken†met een pakket. U moet uw geest, uw ziel, uw ‘átmá niet voor een pakket verkopen zoals zijn ontwikkelingsniveau is. Als politicus moet men de hyenapolitiek (de sociaal zwakkeren tot slachtoffers maken) achterwege laten anno 2012. Wij moeten met de ziekte en de nood van sociaal zwakkeren geen politiek bedrijven en cadeautjes uitdelen. In het verleden werd in Nickerie politiek bedreven met on- en minvermogenkaarten en grondbeschikkingen, maar die faciliteiten (cadeautjes) heeft hij niet meer. Ik roep alle politici in Suriname op om deze manier van politiekvoering achterwege te laten. Dit land verdient leiders die ons kunnen verheffen tot waardige mondiale burgers en geen leiders die pakketten uitdelen.
Hardeo Ramadhin
