Voordat ik overga tot de orde van de dag wil ik een ieder in Suriname duidelijk maken dat ik persoonlijk nooit onder de indruk ben van bedreigingen door wie dan ook. En als u een probleem hebt met zaken die met valide argumentatie zijn neergepend wil ik u verzoeken om de weg naar de groene tafel te bewandelen. Geloof me, echt waar, daar wacht ik op. Laten de mensen die uit onwetendheid, door domme emotie en bekrompen denken geleid worden mijn collega’s met rust laten. Het wordt tijd in dit land mensen duidelijk te maken dat je niet altijd bang hoeft te zijn. Anders zal je maar een ander beroep moeten kiezen, ambtenaar bijvoorbeeld. Dit is het ware leven van een columnist, je beleeft heel vaak spannende momenten. Kijk maar hoeveel journalisten op ergerlijke wijze worden afgemaakt momenteel in Syrië. Wie rouwt om ze? Slechts de naaste familie. Niemand meer toch. Ik zal mijn hele leven waarschijnlijk alleen maar onder de indruk zijn van Mahatma Gandhi en Nelson Mandela en eventueel een schone. Ik vraag ook direct aan meneer Veldbloem, ‘Big Fellow’, om de opvallende politieke vlag pal naast het naambordje weg te halen. Het hoort niet zo Errol. Aldaar moet de vlag, indien u het zo nodig vindt, waaien van de republiek en van uw organisatie, dus niet van een politieke partij. Het is immers de staat en niet welke partij dan ook die ontwikkeling brengt. Ik wil direct een heel aardige jongeman condoleren met het heengaan van zijn 51-jarige moeder. Maikel Ligeon, de aanvoerder van Seaboys, maakt momenteel met zijn broers een heel moeilijke periode door daar zij hun zeer geliefde moeder plotseling zijn kwijtgeraakt. Ik hoop dat het allemaal uiteindelijk wel goed komt. Verlaat alstublieft de schoolbanken niet en de morele ondersteuning zal je altijd van mij krijgen. Dit doe ik ook namens de trainer en het bestuur van Seaboys. Frappant hoe het leven kan keren. Net een paar weken geleden is ook de alleskunner en jeugdvoetbaltrainer Marcel Sabajo van Seaboys ons komen te ontvallen. Wat is het leven betrekkelijk kort en toch probeert men in de weinige tijd alhier anderen het leven zuur te maken, zichzelf wederrechtelijk te verrijken ten kost van de gemeenschap.
De Tuchtcommissie heeft Orfeo Paulus van Tammenga voor 2 jaar geschorst. Het is heel markant dat een speler die met rood van het veld moet, en dus de kleedkamers moet opzoeken, zich eensklaps bezint, om dan te besluiten wederom het veld op te gaan om bij de arbiter verhaal te halen; je ben dan werkelijk doorgedraaid. Dit is een signaal, daar het momenteel meer regel is dan uitzondering, dat de samenleving en vooral de jeugd  fundamenteel de basisnormen en waarden ontbeert. Ik dacht altijd al dat de president om dit fenomeen in te dammen, een Ministerie van Sport- & Jeugdzaken in het leven heeft geroepen. Al bij het begin merkte ik al op dat het een farce zou worden en ‘voila’, zo is het ook. Een minister die in het parlement niet de verantwoordelijkheid durft te nemen en het probleem afschuift op de lidbonden wanneer het gaat over wangedrag, is in een woord gezegd: zwak. Oom Paul heeft een grove blunder gemaakt en hij heeft het geluk gehad dat op dat moment de aanwezige parlementariërs het voor zoete koek hebben genomen. Ik vind het achteraf bekeken heel erg dat de parlementariërs genoegen hebben genomen met deze ‘opschuifmanoeuvre ’ van de minister. Het moet bij oom Paul duidelijk gemaakt worden dat het ministerschap welk in zijn schoot is geworpen niet eentje is om nutteloze speeches te houden en zwembaden te openen. Sportbeleid formuleren is meer dan dat. Waar is uw beleid, heer minister, om de jeugd in het gareel terug te brengen. Wat doet u concreet eraan. Waarom schakelt u geen gedragswetenschapper in om u te adviseren. Waarom houdt u geen maatschappelijke discussie hierover om het dan door te lobbyen en te plaatsen op de politieke agenda. Heeft u zich ooit afgevraagd wat u legacy gaat zijn. Soms bekruipt mij het gevoel dat men willens en wetens de jeugd niet aanpakt, want in wanorde kunnen krijgsheren altijd goed  heersen! Voetbal is emotie, dat wel, maar het is de populairste sport in de wereld. Niet voor niemendal heeft de FIFA cijfers vrijgegeven over transfers waaruit blijkt dat er vorig jaar 2.25 miljard euro uitgegeven is aan transfers.  Meer dan 5000 clubs uit de 208 lidstaten van de wereldvoetbalbond hebben in 2011 ruim 11.500 transfers afgehandeld. Welk weldenkend mens weet dat op hoog niveau wedstrijden worden verkocht. Laat me het even verzachten door te stellen dat er heel wat dubieuze uitslagen de voetbalwereld rondgaan. Ook in Suriname zal het niet anders zijn. U weet vast wel hoeveel macht de gokkartels hebben en hoe ze wedstrijden kunnen beïnvloeden. Daarom schrok ik niet toen ik las dat er mogelijk sprake was van
‘weggeefpartijen’ bij het persoonlijk landskampioenschap dammen. Men suggereert dat deze zaken in het verleden vaker zijn gebeurd. Ik spreek de wens uit dat de dambond deze zaak serieus neemt en een  onderzoek instelt. Dit verwacht men niet van een sport waarbij de hersencellen overuren draaien. Maar blijkbaar is niets meer vreemd in dit land. We hebben alle tools in handen om een walhalla te zijn, maar we maken er willens en weten een hel van. Het is toch leuk om in chaos te leven! [email protected]
