Afgelopen vrijdag had ik mij voorgenomen om vandaag even geld te storten. Nadat ik andere zaken had afgehandeld, reed ik vrolijk door naar een bankinstelling aan de Anamoestraat. Op het moment dat ik binnenstapte, besloot ik reeds om maar naar een ander filiaal te gaan. Een rij wachtenden van ongeveer 30 /35 personen. Ik reed vervolgens door naar de Coppenamestraat en, ja hoor, ook een lange rij. Ik besloot maar achter de laatste man aan te sluiten, want een andere keus had ik niet. Opvallend dat er maar 1 loket geopend was. Ja 1 van de 3 loketten was bemand. En opmerkelijk, want niemand van de bank zelf die zich daar druk over maakte. Het was dus wachten, wachten en nog eens wachten tot dat je eens aan de beurt komt. Dit fenomeen is al jaren bekend en toch men is men nog niet zover om voor de laatste dagen extra personeel in te zetten.
Wel moet ik toegeven dat het probleem bekend is, want er is wel geinvesteerd in een mooie band met zilverkleurige paaltjes om de rij in ieder geval ordelijk te laten verlopen. Dat mag wel gezegd worden.
Enfin na ongeveer 30 minuten te hebben gestaan, raakte ik opgelucht. Ja, echt waar…. een tweede loket ging open. Je kon toen de opluchting bij meerdere wachtenden zien.
Het loket ging samen met mijn mond open. Althans, mijn mond viel open en het loket ging open. De dame achter het loket riep als eerste een man die helemaal achter in de rij stond naar het loket toe en hij werd geholpen. De opluchting bij de mensen zag je snel wegsmelten en de emotionele uitdrukking op de gezichten was gewoon te lezen.
Enfin, nog even en dan zou het sneller gaan. De persoon werd geholpen en op dat moment gingen mijn haren overeind staan. Nee he! De dame achter het loket maakte plotseling een tweede inhaalslag : mevrouw met die groene jurk, kom maar……
Ik stond erbij en keek ernaar…. velen wilden daarop reageren, maar hielden zich toch maar netjes.
Verbaasd stond ik te kijken toen ik zag dat deze klant SRD 30.000 gewoon aan de balie opnam. Het bedrag werd in bijzijn van een ieder in een enveloppe gedaan en de klant verliet de bank. Klaar is Kees.
Wat mij toen niet echt bezighield, was het toeval dat tegelijkertijd een man die achter in de rij stond, de bank ook verliet. Ik heb daar niets achter gezocht maar achteraf dacht ik, stel dat die man nu het wachten beu was en dacht, deze heeft SRD 30.000 bij zich en dat gaat in ieder geval sneller? Hoezo criminaliteit, het probleem zoeken wij toch zelf?
Wie is er eigenlijk crimineel bezig? Het zal toch niet de eerste keer zijn dat telefonisch gemeld wordt dat zo’n persoon zoveel geld bij zich heeft! Maar dat is natuurlijk niet de verantwoordelijkheid van de bank .
Nu ben ik gelukkig geen client van deze bank en ik zou onder de gegeven omstandigheden ook nooit cliënt willen worden, want ik vind dat men hier geen enkele verantwoordelijkheid toont .
Terwijl bij de bank aan de Joseph Israelstraat ik wel eens heb meegemaakt dat zelfs de leiding van de bank constant probeert op de drukke dagen de klant zo snel mogelijk te laten helpen; maar daar is er een ander probleem, want er zijn slechts twee loketten en dat is wel jammer, maar het kan dus niet anders. Toch vind ik dat de banken niet gepast inspelen op drukke dagen vooral te bedenken dat overigens het probleem al vanouds bekend is.
Voor een grotere economische groei is efficientie heel erg belangrijk. ‘Time is money’ , is een heel bekend gezegde, maar dat hebben de banken klaarblijkelijk nog niet echt in de gaten; ook de veiligheid van de klanten is zo te zien niet hun grootste zorg.
Kennelijk gaat men nog steeds er van uit dat de veiligheid binnen de bank voor hun verantwoordelijkheid is en buiten de bank niet meer voor rekening van de bank is. Maar juist onverantwoordelijk gedrag binnen de bank brengt de veiligheid daarbuiten in gevaar.
Hopelijk wordt men wel een keer wakker.
Rebien
