Ja, het moet gezegd worden. Sunday Sounds op (eigenlijk naast) De Pier was een niet alledaagse ervaring. Picture this: een witte tent met zijn rug naar de rivier gekeerd met een verhoging waarop de artiesten hun kunnen konden tonen. Als dat niet genoeg was, konden de toeschouwers in de openlucht genieten van overwegend hindostaanse muziekstijlen.
De Raj Mohan band maakte de avond compleet. Zijn band bestaande uit hindostanen en blanken presenteerde hindostaanse muziek, die modern klonk en tegelijk iets klassieks in zich had. Ik ben geen hindostaans spreker, maar men zegt dat de taal van muziek en liefde universeel is. Ik verstond de woorden niet, maar de klanken ontroerden wel.
Anand Dwarka, kunstenaar, die naast me zat, sprak honderduit over de muziek. Hij vroeg me op den duur of ik verstond wat Raj Mohan zong. Ik zei hem nee, maar ik weet zeker dat het iets diepzinnigs moet zijn. ‘Het is wel mooi’, zei hij vragend bevestigend. Ik koos ervoor om te knikken. ‘Ontroerend’, dacht ik.
Sunday sounds is een concept ontwikkeld in 2010 toen Fra Fra Sound hier was. Vorig jaar is er eentje geweest in Torarica met Janice Jannah. Ann Hermelijn, programmeur van de Sunday Sound vertelt dat dit concept een idee van Torarica is. Het hotel wil haar locatie op een creatieve manier gebruiken en presenteren. Dat willen ze doen door niet alledaagse entertainment voor te schotelen.
Hermelijn legt uit dat deze Sunday sounds daarom niet elke zondag wordt gehouden. ‘We kijken uit naar een groep artiesten die we samen willen promoten’, legt de programmeur uit. Het kunnen volgens haar lokale als ook buitenlandse muziekgroepen zijn. Het moeten echter groepen zijn die herkenbare elementen van Suriname in zich dragen.
Ik blijf niet tot het einde. Sheilendra Madhari komt het podium op en legt uit dat zijn muziekstijl uit klanken bestaat. Dus er zullen geen verstaanbare woorden gehoord worden wanneer de harmonium en tablah worden bespeeld. ‘Ta ti ki ta tiki ta ta do. Tum tum ta ta…’
Gregory Rijssen
