Vandaag is de drukke week begonnen in verband met de Miss India World Wide (MWWI) Peageant. Het is een groots evenement met 36 landen vanuit alle continenten: Qatar, Thailand, Guadeloupe, Nieuw Zeeland, Virgin Islands, Zuid Afrika, Duitsland, Sri Lanka, de Arabische Emiraten, Australie, Schotland, Martinique, Barbados, Singapore, St. Maarten, Kuweit, Guyana, Uganda, Spanje, Mauritius, Frans Guyana, Trinidad and Tobago, USA, Nederland, Zwitserland, Ierland, Frankrijk, Maleisië, Italië, Jamaica, Canada, Engelend en uiteraard Suriname. De Miss India Worldwide Pageants zijn onder auspiciën van de internationale IFC, gevestigd in New York. Wat het dieper liggende doel van de IFC is, is niet gemakkelijke te lezen op de MWWI-website, wel dat het pageants wereldwijd organiseert en dat er charitatieve acties worden ondernomen door de winnaars onder begeleiding van de IFC.   De IFC vermeldt dat geen etnische organisatie contestanten van zo’n wereldwijde omvang en niveau organiseren als zij. Welke waarden en normen IFC precies nastreeft en de link die bijvoorbeeld eventueel zouden bestaan met de VN, de Unesco of andere VN-gelieerde organisaties, is niet gemakkelijk af te leiden of te lezen. De organisatie beschouwt zich wel een etnische organisatie (ethnic organization). De contestanten in de pageant zijn van Indiase origine, tussen de 17 en 27 jaar, nooit getrouwd geweest en burgers, ingezetenen of geboren in de landen die ze vertegenwoordigen. De pageants bestaat uit 4 segmenten: avondkleding, Indiase kleding, talentenronde en vraag-antwoord-ronde. De participanten zijn de winnaars van de nationale MWWI- pageant. Uit de presentatie blijkt dat de IFC gericht is op bevordering van de Indiase cultuur, waarmee kennelijk primair Indiase belangen worden gediend in de zin van het preserveren van de Indiase cultuur. Deze laatste verschilt toch wel met bijvoorbeeld de Surinaams Hindoestaanse cultuur. De kunst is voor de samenlevingen waar deze peagents worden gehouden om zo optimaal mogelijk mee te pikken van de economische spin-offeffecten die uit de grootscheepse activiteit ontstaan. Uit de pageant die hier wordt gehouden, zou geconcludeerd kunnen worden dat er toch wel moeite is gedaan om positieve vibes uit te stralen naar de samenleving die in principe in breder verband zich niet zo direct kan associëren met de doelstellingen van de IFC. Dat betrekken van de samenleving blijkt onder meer uit de Business Week, die in samenwerking met KKF wordt georganiseerd. De organisatie zegt dat vanaf gisteren tot 23 februari er activiteiten zijn om het bedrijfsleven van de overige landen en die van Suriname aan elkaar te koppelen. Onze business wereld moet van deze opportunity in eigen land goed gebruik maken. De business is altijd geassocieerd geweest met de MIWW, omdat het goed door het bedrijfsleven wordt ondersteund. Niet verwonderlijk, omdat de MIWW met kop en schouders tot de meest representatieve pageant, shows van glitter en glamour, in Suriname kan worden gerekend. Die professionaliteit is ook nu te merken en dat geeft goede PR voor geassocieerde bedrijven. De business side events zullen inhouden seminars, networking en veldoriëntaties gedurende de 4 dagen.
Een van de andere side events is de Bollywood Week bij TBL. Daarvan zullen tenminste TBL en aanverwante bedrijven profiteren. Ook Bollywood-liefhebbers, en die groep is groot, zullen kunnen genieten van nieuwe en oude films op het grote doek in de kwalitatieve TBL Cinemas. Het ware echter meer op zijn plaats geweest als ook Sarnami-producties zouden worden getoond aan het publiek. Te denken valt bijvoorbeeld aan “Land van Ramaâ€Â en OHM-documentaires over de Sarnami cultuur. De Sarnami cultuur is van belang, omdat het bijdraagt aan de Surinaamse multiculturaliteit die ondersteund wordt door de Unesco en spin-offeffecten heeft via o.a. toerisme, in tegenstelling tot de Bollywood of Indiase cultuur. De prijs van de TBL films is van 21 en 29 februari en conform de normale aldaar gangbare prijzen.
Een moment die verloren gaat bij de MIWW is de Indian Culinary Week van 19 – 26 februari 2012. Ook hier ware het beter als het Surinaams Hindoestaans product was voorgeschoteld aan de wereldwijde gemeenschap die hier op bezoek is en aan het Surinaamse publiek dat alleen roti, barra, phoelawri, somosa en djelebi kent. Hindoestaanses snacks zijn er meer, maar ook gerechten die een Surinaams karakter hebben zoals de vele tjokha’s en tjatni’s, de daals (oerdi, mattar, arhar) met bhaat (rijst) en tarkari’s (groente/vlees) en de verschillende manieren waarop de masssala kip en vis in Suriname wordt klaargemaakt. De groente wordt ook veel op zijn Surinaams Hindoestaans klaargemaakt. Ook de roti’s die men in Suriname kent (paratha, sekwa, dalbhari en aloebhari) zou men kunnen aanbieden en onze Surinaams-Hindoestaanse voedselaanbieders zouden hieraan kunnen meewerken en ervan profiteren. In samenwerking met alhier aanwezige chef-koks kan op een smaakvolle wijze deze gerechten worden aangeboden, waarbij men kennis maakt met Suriname en niet met India, omdat dat in het buitenland ook te vinden is. Terwijl met Indiaas eten gaat nuttigen, zal men genieten met Sarnami Indian Live Entertainment. Kennelijk heeft de organisatie minder moeite gehad met dit laatste, maar veel meer met het eten: bij Sarnami entertainment hoort Sarnami eten en dat bestaat wel degelijk.
Dichter bij de pageant liggen de talentenronde op 23 februari en worden ze alvast beoordeeld. Personen die verlegen zijn om een kleine USD 50 kunnen het meemaken van dit internationaal pageant -onderdeel op hun buik schrijven. Hoogdrempeliger is de International Fashion Night and Fashion Dance Event op 24 februari 2012. Op 25 februari dingen dan de 37 contestanten naar de MIWW-titel. Alhoewel de Surinaams-Hindoestaanse cultuur tijdens de MIWW beter tot zijn recht had kunnen komen, hopen wij minimaal dat het zakenleven in Suriname van de Business Week en andere evenementen profijt heeft. Omdat het evenement in Suriname wordt gehouden, hopen wij dat het de Surinamers lukt om een stijlvolle en klasse event neer te zetten.
