‘President Desi Bouterse bewandelt een zijspoor’, zo benadrukt gewezen minister van Planning en Ontwikkelingssamenwerking (Plos), Rick van Ravenswaay, de uitlatingen die onlangs door de president zijn gedaan als zouden er tienduizenden Euro’s zijn gesmeten tegen de opstelling van het Meerjaren Ontwikkelingsplan (MOP) gedurende de afgelopen regeringsperiode. Volgens van Ravenswaay moet uiteindelijk gekeken worden naar het product dat uit de bus is gekomen en de kwaliteit ervan. Zo wordt het tijd dat er daadwerkelijk gesproken wordt over de ontwikkelingsvisie en dat men zich niet gaat blindstaren op ‘kinderlijk gezeur.’
Van Ravenswaay geeft aan waarvan er sprake was bij de opstelling van de begroting van het Meerjaren Ontwikkelingsplan 2006-2011. Zo was overeengekomen dat deze op een andere wijze samengesteld zou worden die zou afwijken van het traditionele. Er werd een programma van eisen samengesteld, waaraan het MOP moest voldoen. Vervolgens werd een werkgroep, bestaande uit 8 Surinaamse deskundigen, samengesteld. ‘Het ging om personen die kennis van zaken hebben.’ Het opzetten van het raamwerk van het MOP en het verder uitbouwen van de basisontwikkeling stond onder hun verantwoording. Zo moesten er ook gesprekken gevoerd worden met het bedrijfsleven, de ngo’s, verschillende instituten, ressortraadsleden en districtsraadsleden, voor het verkrijgen van een breder scope. Ook het technisch gedeelte als het stapsgewijs benaderen van een doelstelling had de groep als taak meegekregen.
Binnen zes maanden tijd moest de missie voltooid worden om tot een concept te komen. Van Ravenswaay zegt met klem dat deze tijdslimiet succesvol is gehaald. Voor het geleverd werk heeft elke persoon voor de volle zes maanden in totaal een bedrag van Euro 5.000 ontvangen als compensatie. Echter, van de 8 personen hebben 2 personen nooit hun declaratie ingediend. ‘Ze hadden het geld niet nodig en hebben het werk gratis gedaan.’ De gewezen Plos-bewindsman benadrukt dat de tegemoetkoming beslist niet afkomstig was uit de nationale begroting. Het betrof een fonds van de UNDP voor het betalen van soortgelijke activiteiten.
Ravenswaay legt er de nadruk op dat indien het aantal uren binnen de zes maanden in ogenschouw wordt genomen waarin de groep heeft gewerkt, het bedrag van Euro 5.000 dan aan de lage kant is. ‘Het is een soort tegemoetkoming, een compensatie. Het geld was niet eens genoeg om de gemaakte onkosten te dekken.’ Vooral tegen deze achtergrond betreurt hij het ten zeerste dat de huidige president middels het doen van ongenuanceerde uitspraken een totaal andere wending geeft aan het gebeuren en de indruk wekt alsof er met heel veel geld gesmeten is.
Asha Bhagwat
