De Seaboys-icoon Marcel Sabajo is op donderdag 9 februari overleden. Sabajo was in hart en nieren een Seaboyser. Deze ploeg van de Vredenburgweg werd in 1965 opgericht en Sabajo sloot zich bij de ploeg aan in 1968 als 15-jarige. ‘Hij was een heel goede voetballer in zijn tijd. Hij was kort en snel’, vertelt SVB-voorzitter Louis Giskus, die toen samen met hem voetbalde. Giskus vertelt dat hij en Sabajo naaste buren zijn. ‘We wonen naast elkaar aan de Vredenburgweg en zijn sinds onze jeugdjaren boezemvrienden.’
Sabajo heeft als speler samen met Giskus de SVB-eersteklasse bereikt in het seizoen 1973-1974 via het toenmalig Randdistrictentoernooi. ‘Na 9 jaren zijn we gedegradeerd uit de Topsectie. Maar in het jaar 1990 promoveerde Seaboys weer naar de Topsectie, met Sabajo nu als trainer’, geeft de SVB-voorman aan. Hierna heeft Sabajo jarenlang zijn krachten gegeven aan de goed opgeleide jeugdsectie van Seaboys. In het jaar 1998 werd Seaboys ongeslagen landelijk U-20- kampioen van Suriname onder leiding van trainer Massie, zoals hij soms ook genoemd werd.
Giskus geeft aan dat Sabajo van alles heeft gedaan voor hem. Van speler, trainer, scheidsrechter, verzorger tot bestuurslid. ‘Dit alles heeft hij pro Deo gedaan. Hij was een heel voorbeeldige man voor zijn gezin en vrienden. Een eenvoudig en sociaal zeer bewogen mens die met een ieder sympathie had. Sabajo hield van lachen’, vertelt zijn vriend.
Dat Sabajo geen luie persoon was, kan Giskus het best vertellen. ‘Hij hield niet van rustig zitten.’ Sinds de oprichting van Surisport, de sportzaak van Giskus in 1982, heeft Sabajo hem altijd geholpen in de winkel. De laatste tijd was hij er elke zaterdag. Sabajo wordt vandaag aan de schoot der aarde toevertrouwd.
