Het is gisteren weer gebleken dat de zo fel begeerde algemene zorgverzekering niet goed voorbereid is door het betreffende ministerie dat deze materie moet pushen: Volksgezondheid. Kennelijk is er niet veel overtuiging vanuit de technocraten dat het een haalbare zaak is, alleen de politiek op het ministerie (lees: A-Combinatie en de VGZ-minister) staat nog vierkant erachter. De AZV heeft geen draagvlak gehad bij de vorige regering, of beter gezegd het is afgekeurd. Er was geen politiek draagvlak en de politieke stootkracht door middel van chantage was niet zo groot dat AZV doorgedrukt kon worden. Nu lijkt het erop alsof de VGZ-minister weer veel rekent op de politieke stootkracht. Die is er welbeschouwd nu niet. Het punt dat het meest naar voren kwam als bezwaar tijdens de vorige regering – exponenten hadden toen in tegenstelling tot nu wel een mening – was het financieringscomponent en om exact te zijn het gebrek aan een uitvoerbaar plan om iedereen te bewegen bij te dragen aan het op te zetten systeem middels o.a. naleving van de toen al bestaande belastingen (inkomstenbelasting, omzetbelasting). De indruk bestond tijdens de deliberaties tijdens Nieuw Front dat bepaalde groepen die het systeem in stand houden door te werken en te ondernemen, niets zouden hebben aan een AZV. Men had al immers op het betreffende moment voldoende voorzieningen naar Surinaamse maatstaven. Het bezwaar kwam erop neer dat het deel van de bevolking dat wel zijn eigen verzekering zou regelen weer gevraagd zou worden om de verzekering van het andere deel van de burgers te regelen. Op zich is het principe van de bredere schouders dragen de zwaardere lasten niet gek en zelfs aanbevolen. Het loopt echter spaak wanneer een aantal schouders onzichtbaar wordt gehouden en faciliteiten juist voor deze onzichtbare schouders moeten worden gefaciliteerd. We hebben hier vaker gepleit dat het gefragmenteerd en onsamenhangend systeem van sociale zekerheid in Suriname zwaar is onderontwikkeld, vooral op het stuk van de ziekenzorg. We hebben een systeem nodig waarbij iedereen gecoverd moet zijn die legaal in het land verblijft. Echter betalen (zieken)zorgsystemen niet zichzelf. Het systeem moet rechtvaardig zijn en naar dat systeem moet de regering streven. De presentatie die de VGZ-minister heeft gegeven in DNA gisteren is het bewijs dat zijn prioriteit niet ligt bij het creëren van een rechtvaardig systeem. Met andere woorden de minister heeft niet doen blijken dat hij uitgaat van een systeem waarbij iedereen die in staat is bij te dragen, zoveel als mogelijk bijdraagt aan het systeem. Het is bekend en het is vaker door deze regering gezegd dat er efficiëntie moet komen in het fiscaal systeem. Daaraan ligt ook ten grondslag de aanvankelijke campagne ‘Ordening goudsector’. Het algemene bezwaar dat geopperd is tegen de AZV is dat de groepen waaruit de VGZ-minister de stemmen haalt niet behoren tot de groepen burgers die belastingformulieren invullen en hun belasting afdragen. Het zouden voornamelijk deze groepen zijn die het meest baat zouden hebben bij de AZV, omdat er voor hen met AZV wel wat zou veranderen. Het aspect van de AZV is beloofd door de AC en is deel van het regeerakkoord. Maar zowel in het regeerakkoord als in de regeringsverklaring is het uitgangspunt dat het een rechtvaardig en uitvoerbaar systeem moet zijn en dat men niet met een tje-poti mentaliteit wordt verzorgd. We citeren het regeerakkoord en daarna de regeringsverklaring Kruispunt.  “Realisatie van een algemene ziektekostenverzekering welke financieel duurzaam uitvoerbaar is.â€Â “Voorts is het  ernst  om  te  bereiken,  dat  er  via  een  ressortale organisatiestructuur een algemene ziektekostenverzekering tot stand wordt gebracht, welke financieel duurzaam uitvoerbaar is en met de eigen inbreng van de verzekerden in stand kan geworden gehouden. Het punt dat wij willen maken, is het laatste wat wijselijk in het regeerakkoord staat namelijk ‘de eigen inbreng van de verzekerden’. De minister van VGZ heeft getoond voorstander te zijn van AZV, maar dat hij noch zijn politieke combinatie in staat zal zijn om een ‘financieel duurzaam uitvoerbaar’ AZV als voorstel te presenteren. Het is opmerkelijk dat de minister na zoveel misslagen en falen toch niet erin is geslaagd om de politiek van zijn issue te overtuigen. Men heeft kennelijk geen antwoord om een financieel duurzaam uitvoerbaar AZV voor te leggen. Als de politieke druk niet groot is zal de president dit stuk niet persoonlijk laten klaren. Er zijn immers zoals hierboven blijkt door hem geen harde toezeggingen gedaan, het is wel in het vizier geweest. Het verhaal van de VGZ-minister had niets nieuws. In een tv-programma somde de minister een aantal nieuwe belastingen op die hoofdzakelijk door stedelingen die al belasting betalen moeten worden opgebracht. Nu zei de minister gisteren dat hij nog moet nadenken over welke nieuwe belastingen kunnen worden ingevoerd. Hij praat over bijdragen van bedrijven waarbij hij uit het oog verliest dat door fiscale maatregelen van deze regering ondernemers, die banen creëren, al veel hebben ingeleverd. Een issue die niet vaak besproken wordt is de 38% inkomstenbelasting die als hoog wordt ervaren. Middels omzetbelasting leveren ondernemers al een behoorlijke bijdrage. Hoeveel meer moeten ondernemers nog bijdragen aan een fonds? De minister weet het nog niet. Wat de minister een volgende keer moet doen, is komen met uitgekiende cijfers en niet alleen andere rapporten met cijfers die de moeilijkheidsgraad van het verhaal aantonen, afwijzen. De minister moet aantonen hoe meer burgers belasting gaan betalen en niet hoe meer belasting gehaald moet worden. De minister moet cijfermatig aantonen hoeveel mensen nog geen belasting betalen en hoe hij over een kort middenlang termijn (volgens het regeerakkoord 2-3 jaren) ervoor zal helpen zorgen door her-, om- en bijscholing en vormingsprogramma’s dat tientallen duizenden burgers, inclusief uit zijn politieke regionen, meer belasting gaan betalen. En dan hebben we het over de bestaande belastingen zoals inkomstenbelasting, loonbelasting en omzetbelasting. Als de shift zal worden gemaakt naar indirecte belastingen dan moet de minister ook daarover cijfers tonen en het oplezen. En van daaruit moet hij zijn case gaan opbouwen. Wat de AZV betreft, heeft de VGZ-minister weer niet kunnen overtuigen. Wat dit stuk betreft was het een onvoldoende gisteren.