Terwijl de druk op de portemonnee van de burger zwaarder en zwaarder wordt, zijn er geen tekenen vanuit de regering dat er gewerkt wordt aan herstel. Men wacht gewoon op de inkomsten en besparingen vanuit Newmont en de Staatsolieraffinaderij. De LVV- en TCT-minister die nu heel actief hadden moeten zijn samen met die van HI zijn wat de diversificatie betreft heel stil en dus niet bezig met de verbreding van de basis. Het heeft er veel weg van dat de regering bezig is de burger uit te testen. De samenleving van Suriname is kleinschalig, de revoluties die bijvoorbeeld in Noord Afrika en het Midden Oosten hebben plaatsgevonden, zullen niet plaatsvinden in Suriname. De Surinamer komt in verzet door eerst mentaal en daarna fysiek te verhuizen, naar een ander land. We stelden eerder dat steeds wanneer bepaalde Surinamers de verantwoordelijkheid krijgen om het land te besturen, er een exodus plaatsvindt van goedgeschoolde burgers, vooral jongeren. Is dat toeval of opzet, of zijn deze mensen belast door daden die ze hebben gepleegd in het verleden? Er zijn in de verschillende grote Surinaamse talen verschillende uitdrukkingen voor deze type mensen en regeerders. Daarmee drukt men dan uit dat er mensen zijn die vanwege een kunu, een belaste ‘jeje’, alles vernietigen wat ze aanraken, zelfs het eigen gezin en de eigen kinderen. Suriname zit nu in alle verkeerde rangschikkingen wat betreft de economische status en de humane ontwikkeling, inclusief nu mensensmokkel en mensenhandel, waar we op de bottom zitten. Hoeveel staatshoofden kunnen bogen op een familielid dat op internationaal grondgebied met een raketwerper Amerikaanse militairen bedreigt? Niet veel, hooguit in de jihadistisch georiënteerde landen. Suriname blinkt uit in negatieve zaken en delft het onderspit in het positieve.
Een levensgroot probleem in Suriname nu is de ongeschoolde bevolking die nauwelijks kan lezen en schrijven. Deze onderontwikkeling is te zien bij de overheid en ook bij de media. De kwaliteit van de mediawerkers in Suriname is heel laag. Men maakt het heel gemakkelijk voor regeringsleden en laat zich allerlei flutpraatjes aanpraten die men ijverig optekent. De media zijn medeplichtig in de handhaving van corruptie. Dat de media zwak zijn, blijkt uit het feit dat de mediawerkersvereniging nooit serieus een punt heeft gemaakt van een Wet op Openbaarheid van Bestuur, waardoor men inzage krijgt in alle overheidsstukken met uitzonderingen van die welke betrekking hebben op de staatsveiligheid, militaire strategieën etc.. Men eist geen WOB, omdat men geen behoefte heeft/aanvoelt om kritische inhoudelijke artikelen te schrijven tegen de regering die ongeacht politieke partij smijt met belastinggelden. Het bestuur van de mediavereniging is zwak en heeft geen gebalanceerde kijk op het vakgebied waaronder valt de journalistiek. Het journalistieke vak kan in Suriname niet vrij worden uitgeoefend, omdat met name deze regering heel fel uithaalt naar de vrije pers die durft kritisch te zijn. Een deel van de media slijmt met regeringen. Deze vereniging en haar bestuur komen niet op voor meer ruimte om onbevreesd het mediawerk te doen.
Men lijkt juist op een verlengstuk van de regering. Er is een aantal mediawerkers dat allang blij is als men een goede band heeft met een minister, de vp of de president. En daarna is men heel mild en gepacificeerd. Zwakke en timide media zijn medeplichtig aan corruptie. Voor een gunst (waartoe ook behoort informatie) is men mild tegenover de regering. Alhoewel de media schuldig en medeplichtig zijn aan wanbestuur en corruptie in Suriname, met ook een voorname rol voor de mediavereniging en haar bestuur, heeft het voor een deel ook te maken met een onvermogen qua scholing en maatschappelijke vorming. Het is algemeen bekend dat de Surinaamse bevolking vanwege gebrekkige scholing niet in staat is enkele basisstukken te lezen en identiteitsgegevens op te schrijven. Dat is ook te merken in de media. Men kan overheidsstukken niet lezen, men kan eenvoudige wetten niet lezen, men kan beschikkingen niet lezen, men heeft vanwege de ongeletterdheid geen aandacht voor officiële overheidsstukken zoals begrotingen, de regeringsverklaring en nu bijvoorbeeld het zogenaamde stabilisatieplan. Men heeft ook geen interesse in deze stukken.
Kortom, door de ongeletterdheid is de burgerij niet in staat om te participeren in de democratie. De media zijn zwak door gebrekkig kader of kader dat de theorie allang is vergeten of het niet kan linken met de praktijk en ook geen durf heeft. De leerstof op mbo, hbo en de universiteit wordt niet in relatie gebracht met de heersende maatschappijproblematiek, omdat de leraren in de eerste plaats niet vinden dat ze een generatie afleveren. Verder zijn de leraren voor een groot deel heel ver van de problematiek, ze kennen de praktijkproblemen van alledag op hun betreffende vakgebied niet of ze brengen het niet in de klas. Er zijn zoveel vraagstukken die de media niet in staat zijn door te onderzoeken. Een van ze is de vermeende corruptie gepleegd door de ambassadeur in India al dan niet in vereniging met een aldaar aangestelde consul. Een ander groot punt is het opsouperen van staatsmiddelen door enkele burgers via enkele (nieuwe) bedrijven en de rol van de regering (Financiën, CBvS etc) daarbij. Een belangrijk punt bijvoorbeeld zijn de 50 mensen die door de CBvS zijn aangetrokken. Wat doen al deze mensen, op welke afdelingen zitten ze, wat was de verwachting tegenover deze mensen? Wij weten dat de bachelors die afgeleverd worden hier pas na 5 jaar iets op enig niveau met hun kennis kunnen doen. In welke schaal zitten ze?
