Onlangs vierden we Keti Koti, de dag waarop we de afschaffing van de slavernij in Suriname herdenken. Een tijd waarin de mensheid zich schuldig maakte aan de meest onterende praktijken tegen medemensen. Maar, als u denkt dat slavernij slechts een gruwel uit het verleden is, denk dan opnieuw. Volgens de gepassioneerde mening van Karel, onze lokale economisch filosofische criticus, leven we nu in een tijdperk van ‘nieuwe slavernij’.
“In de 20e en 21e eeuw is de volledige mensheid geketend aan een onzichtbare vorm van slavernij”, stelt Karel met een combinatie van verontwaardiging en vastberadenheid. “De regeringen komen vaak onzichtbaar in handen van steeds hebzuchtiger elitegroepen.”
Karel beschuldigt deze elite ervan politieke campagnes te financieren en daarna de touwtjes in handen te hebben. “Ze financieren de politiek en geven de directieven van het land. Regeringen accepteren deze onverklaarbare geldstromen en worden poppen aan de koordjes van hun weldoeners.” Deze onverklaarbare financiering leidt tot wat Karel noemt “morele ontwaarding” en “onmenselijke economische druk” op de bevolking.
Maar laten we duidelijk zijn: Karel’s analyse gaat verder dan alleen de economische elite. “Deze hebzuchtige elite moet niet alleen gezocht worden in de schatrijke bedrijfssectoren die onevenredig profiteren, maar in de hele maatschappelijke orde”, betoogt hij. “De moderne mens wordt een slaaf, geketend door economische druk en morele ontwaarding. Wie niet presteert, overleeft het niet in een samenleving zoals deze.”
Karel drukt ons op het hart dat deze vorm van slavernij net zo verwoestend is als de fysieke boeien en zweepslagen van vroeger. “De nieuwe slavernij is subtiel, maar niet minder dodelijk. Mensen worden gereduceerd tot pionnen in een spel dat wordt gespeeld door de elite, gevangen in een systeem waaruit ontsnappen bijna onmogelijk lijkt.”
De werkelijke vrijheid, aldus Karel, kan alleen worden herwonnen door bewustwording en actie. “We moeten ons realiseren dat, hoewel de ketenen afgeworpen zijn, de systemen die ons binden aan economische slavernij veel complexer en minder zichtbaar zijn. Het is tijd dat we deze ‘onzichtbare ketens’ verbreken en streven naar een rechtvaardiger, menselijker samenleving.”
In de geest van Keti Koti, roept Karel op om niet alleen de fysieke slavernij van het verleden te herdenken, maar ook de moderne, economische slavernij van het heden te bestrijden. “Vrijheid is niet slechts de afwezigheid van ketens, maar de aanwezigheid van rechtvaardigheid en menselijkheid in elke maatschappelijke orde.”
