In tegenstelling tot de dierenwereld waar dieren van kleins af aan alles opnieuw moeten leren, heeft de lerende mens de school uitgevonden en natuurlijk ook de boekdrukkunst zodat kinderen kennis niet alleen uit zelf ondervinding kunnen verkrijgen, maar de kennis van hun voorvaderen kunnen opnemen via boeken en het onderwijs. Dat gaat in algemene zin op echter niet alles wat men ons komt aanleren is bedoeld om ons vooruit te helpen. Soms en vaak wordt ons domheid aangeleerd. Immers we leven in een wereld waar sinds 1492 mondiaal een strijd is losgebarsten om land en natuurlijke hulpbronnen. De heersende machten, de ex kolonisatoren, hebben er hoegenaamd geen belang bij om ons vooruit te helpen. Tijdens de oliecrisis in 1972, toen er autoloze zondagen werden ingevoerd, verscheen een ingezonden stuk in de Volkskrant van een Nederlandse mevrouw. Haar nuchtere stelling was “wat gaan we doen als alle Chinezen en Indiërs ook auto gaan rijden”. Het is duidelijk voor de 8 miljard inwoners is er niet genoeg brandstof, cocoa, koffie, katoen, voedsel, et cetera. De strategische mineralen zijn over pakweg 35 jaar uitgeput. En bij de strategische mineralen zit ook het lithium van uw smartphone.
Moet een Centrale Bank per se onafhankelijk zijn om goed te kunnen functioneren?
Nou moet u weten dat de profeten van de westerse overheersing ons zaken en concepten komen aanprijzen welke het resultaat zijn van een lange ontwikkelingsweg. Immers zij hebben hun economieën opgebouwd achter hoge tariefmuren en nu zij ontwikkeld zijn geworden komt men ons vertellen dat subsidie en bescherming van de eigen industrie niet mag. Terwijl zij wel degelijk nog steeds hun eigen industrie beschermen en subsidiëren. Elke koe in de EU krijgt subsidie.
De sociaaleconomische situatie van een derde wereld land als Suriname verschilt van die van een ontwikkeld land. Dus het is volstrekt uit den boze om ontwikkelingsconcepten te accepteren welke het resultaat zijn van een lange ontwikkelingsweg terwijl je zelf aan het begin staat van die lange ontwikkelingsweg. Maar IMF en Wereldbank hebben er alle belang bij om positieve ontwikkeling in de derde wereld te frustreren. Zo wordt ons aangeleerd dat een onafhankelijke Centrale Bank het beste is voor de economie omdat in hun situatie van een ontwikkeld land dat zo zou zijn. Immers de Centrale Banken waren echt niet altijd onafhankelijk in het westen. Zo kreeg de Bank of England pas in 1997 de bevoegdheid om haar beleidsrente zelf te bepalen.
Vraagtekens bij de “geweldige” prestaties van de onafhankelijke Centrale Bank
De peso-crisis van 1994-5 en de Azië crisis van 1997-8 toonden een extreme kwetsbaarheid van Wall Street voor schokgolven op de internationale financiële markten. De Bank for International Settlements waarschuwde vlak voor de crisis bij Bears Stearns (waar de adviseurs van Santokhie. de Jethu brothers waardeloze schuldpapieren verkochten) en Lehman Brothers dat het monetaire beleid van de Federal Reserve een enorme aandelenzeepbel had gecreëerd die tot een nieuwe “Grote Depressie” zou kunnen leiden.
De BIS – de ultieme bank van Centrale Bankiers – wees op een samenloop van zorgwekkende signalen, daarbij verwijzend naar de massale uitgifte van nieuwerwetse kredietinstrumenten, de stijgende schuldenlast van huishoudens, de extreme risicobereidheid van beleggers, en diepgewortelde onevenwichtigheden in het wereld valuta systeem.
De besmetting verspreidde zich snel door het hele systeem en haalt huiseigenaren, hypotheekverstrekkers, banken, ratingbureaus en hedgefondsen neer. Het leidde tot een systeem brede ineenstorting.
Het probleem ontstond bij de Federal Reserve toen Fed-chef Alan Greenspan in juni 2003 de Feds Fund Rate verlaagde tot 1% en de rente ruim twee jaar lang gevaarlijk laag hield. Biljoenen dollars stroomden de economie binnen via leningen met een lage rente, waardoor een enorme aandelenzeepbel in onroerend goed ontstond, die de huizenprijzen deed stijgen en een speculatieve waanzin veroorzaakte.
Het ‘easy money’-beleid van de Fed had het ‘schulden-bbp’-evenwicht verstoord.
Het hoofddoel van het monetaire beleid is het handhaven van prijsstabiliteit. Door de rente te verhogen of te verlagen kan de Centrale Bank consumptie aanmoedigen of juist afremmen, waardoor de inflatie zal stijgen of dalen.
De Centrale Banken zijn er de afgelopen jaren niet in geslaagd om hun inflatiedoelstellingen te halen.
De geschiedenis heeft aangetoond dat de onafhankelijkheid van een centrale bank niet in steen is gebeiteld. Er zijn argumenten om tegen de status quo te pleiten.
De verwachting is dat de inflatie in de eurozone voor dit jaar uitkomt op 6,5%, dat is aanzienlijk meer dan de comfortzone van 2-3%.
Monetaire financiering is het schrikbeeld in Suriname. Echter de meer dan $ 150.000.000 die de overheid betaalt aan 40.000 overtollige ambtenaren die geen enkele productie leveren dat is ook monetaire financiering. Dan zwijg ik over de financiering van de OMO’s die toch weer op het bord van de belastingbetaler zullen belanden.
Kan een Centrale Bank überhaupt onafhankelijk zijn?
Die consensus komt meer en meer in het gedrang. Argumenten zijn onder meer het gebrek aan democratische verantwoording van het monetaire beleid en de aanzienlijke sociaal-economische neveneffecten van het niet-conventionele monetaire beleid na de financiële crisis.
Democratische verantwoording door een Centrale Bank staat altijd tot op zekere hoogte op gespannen voet met haar onafhankelijkheid. Zo wacht ik nog steeds op een verantwoording van het verdwijnen van de inkomsten uit de mijnbouwsector van de rekeningen van de Centrale Bank in de periode 2010 tot 2015 ten bedrage van circa 3 miljard Amerikaanse dollars.
De Japanse Centrale Bank lijkt in de binnenzak van de Japanse politici te zitten. Terwijl de 130 jaar oude Japanse Centrale Bank vanaf 1998 officieel onafhankelijk is.
De Centrale Banken van India, van Japan, van Turkije en van diverse Zuid Oost-Aziatische landen zijn in naam onafhankelijk. In India heeft Modi de pro IMF en Wereldbank president van de Centrale Bank Prof Ranjan de laan uitgestuurd. De economie van de meeste landen groeit echter gestaag. Immers wie bepalen het beleid ter zake de reële economie van rente van winsten van werk gelegenheid van investeringen et cetera. Onafhankelijkheid van de Centrale Bank is niet mogelijk en ook niet gewenst zolang de overheid de enige aandeelhouder is. De Centrale Bank kan wel autonoom zijn maar het monetaire beleid dient een gedeelde verantwoordelijkheid te zijn van de minister van financiën en van de Centrale Bank.
Richard B Kalloe
