Een wereldprobleem of gezinsdynamiek

Dat de wereld verandert, is een feit. Door de klimaatsverandering, worden we overspoeld met natuurrampen. Ook is er meer geweld, oorlog, criminaliteit en drugsgebruik. Dit alles is te danken aan mensen handelen en zal ook door mensen handelen moeten worden gecorrigeerd. 

Velen houden zich bezig met de vraag wat de oorzaak hiervan kan zijn. De een zegt berustend dat dit een wereldprobleem is en de ander beweert schouderophalend dat dit meer land gebonden is dus dat de gradatie per land verschilt. Waar iedereen het over het algemeen mee eens is, is dat de jeugd verpaupert daar die steeds meer destructief, agressief en drugs gebruikend bezig is. Er wordt zelfs gezegd dat de leeftijdsgrens voor criminaliteit steeds lager ligt.

Het is een cyclus, de wereld bestaat uit landen en landen worden bevolkt door mensen en mensen komen weer voort uit het gezin, dus hoe onze leefwereld eruit zal zien, valt en staat met het gezin. 

Het kind van nu krijgt niet meer de kwaliteitsaandacht waar het recht op heeft. Het welzijn van het kind wordt steeds meer overgelaten aan de staat, opvangtehuizen en psychiaters.

Een blik in het huidige gezin laat zien dat het gezin als los zand aan elkaar hangt. Er wordt nog zelden samen gegeten en als een gezin samen aan tafel zit, is er geen echt contact tussen de leden. Er wordt wel gepraat, maar niet echt geluisterd. De gezinsleden presteren het om tegelijk te eten, tv te kijken en met de mobiel bezig te zijn. De leerkracht die dit gedrag bij het kind op school probeert te corrigeren, wordt aangevallen. 

Een tienerfeestje bestond vroeger uit samen lachen en praten, eten en drinken terwijl een feestje van nu  meer is met de mobiel bezig zijn, de keiharde muziek overschreeuwen, drugsgebruik en alcohol zuipen, vaak met agressief gedrag als gevolg. Verstandig denken en praten is er niet meer bij. Deze jonge kinderen belanden vaak bij een psychiater, opvangtehuizen of afkickcentra.

Natuurlijk mogen we niet generaliseren. Er zullen heus wel enkele goed opgevoede kinderen tussen zitten, maar over het algemeen is het gedrag van de jeugd zorgwekkend en daar zijn de ouders debet aan. Dus alleen met inzet van de ouders kunnen er weer gezonde, stabiele gezinnen worden gecreëerd. Gezonde gezinnen werken mee aan een gezond land en gezonde landen kunnen samen zorgen voor een stabiele wereld.                                                                         

Kinderen die opgroeien tot geestelijk gezonde, gewetensvolle volwassenen, kunnen de stabiele pijlers zijn waar een land op kan steunen. Maar als de kinderen geen gezonde, stabiele volwassenen zijn,  kunnen de pijlers waarop het land rust corruptie, machtsdrang, hebzucht, oneerlijkheid en vooral gebrek aan geweten zijn. Als dit laatste gaat overheersen is dat fataal voor een land. Conclusie: de verpaupering van de wereld ligt bij het gezin, in het huidige gezin wordt een kind meer gevoed en doodgegooid met luxe artikelen dan opgevoed.

Elke ouder wil het beste voor haar kind en stopt daarom 100% in zijn of haar opvoeding. Maar van buitenaf wordt er altijd 200% aan het kind getrokken. Het kind dat een stevige, gezonde basis heeft meegekregen, zal aan de verleiding van buiten weerstand kunnen bieden. Echter het kind dat niet zo’n stevige bagage heeft meegekregen, zal door de verleiding worden meegezogen in een zelfvernietigingsspiraal.

Mensen hebben de neiging om de aandacht steeds te richten op het ongezonde gezin en dan sommen ze op wat niet deugt, terwijl er een grote behoefte is aan een gezond model.

Als we weer in een gezonde, stabiele wereld willen leven, zullen we eerst het gezin weer gezond moeten maken. Dit kan worden gerealiseerd door de pijlers waarop  elk gezin moet rusten te verstevigen:                                                                                                  – De liefde tussen de ouders moet voelbaar zijn. Het is belangrijk dat een kind weet wie zijn vader is. Laat een kind niet opgroeien met de gedachte dat zijn vader een getrouwde man is.

– Ouders moeten hun kinderen trainen om te leven volgens normen en waarden.

– Om respect te geven.

– Ze moeten dienstbaarheid demonstreren in het gezin dus hun kinderen leren om anderen te helpen zonder iets terug te verwachten. We make a living by what we get and a life by what we give. 

– Het kind van nu moet eerst leren gehoorzamen. De ouder beslist wanneer het kind verantwoordelijk genoeg is om die vrijheid aan te kunnen. Behoed uw kind voor emotionele verwaarlozing.  Elk gezinslid moet zich waardevol en veilig voelen.

– Leer goed te luisteren naar je kind i.p.v. te preken dus geef het kind kwaliteitsaandacht.

– Leer het kind om verantwoordelijk te zijn voor het eigen gedrag en wees een goed rolmodel voor je kind.

Niemand krijgt bij de geboorte de emotie haat mee. Haat wordt aangeleerd. Kijk maar hoeveel volkeren hun kinderen leren om een ander volk te haten en dat bepaalt de leefsfeer in de wereld. 

Als we nu die energie niet gebruiken om haat te zaaien, maar om onze kinderen te leren om lief te hebben, te delen, te helpen en samen te werken, zal de wereld tenslotte een plek worden waarin elk mens zich veilig voelt. 

If you want to make the world a better place, take a look at yourself and make a change. (Michael Jackson)

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!